Η προβοσκίδα των υπερμεγέθη εχόντων ξεπροβάλλει,
Εντοιχισμένοι στο χάος που μας πρόσφεραν
οι χρυσελεφάντινοι τιμητές των πάντων
αναζητούμε εναγωνίως πνοές
να τραφούν οι πνεύμονές μας.
Οξυγόνο που ίσως γίνει το προσφιλές δηλητήριο
των παρόχων της ζωής.
Σκαρφαλώνω στην ήρεμη αιματοβαμμένη ανατολή,
το ποτάμι ξεχύνεται
αναβλύζουν τα πάθη της ύλης.
Στης γειτονιάς το μίνι μάρκετ
άνοιξα τεφτέρι για τα μακαρόνια,
να μην ξεχάσω να γράψω και λίγη αξιοπρέπεια
θα την πληρώσω στο τέλος του μηνός...
με το αίμα μου!
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.taxidromos24.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου