ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ "Ελ – Μαρά " Διηγήματα

 

Γεωργία Καλαμποκά : Ελ – Μαρά
Εκδόσεις : Ατέχνως (https://ekdoseis-atexnos.gr/)
Είδος : Συλλογή Διηγημάτων 
Σκίτσο εξωφύλλου : Αλεξάνδρα Βαλαή


Η Γεωργία Καλαμποκά στο δεύτερο πεζογραφικό βιβλίο της ψηλαφίζει το χρόνο, πισωπατά κι αναδεύει μνήμες, έρωτες, οικογενειακές σχέσεις, μικρές και μεγάλες στιγμές, οριακές εμπειρίες.
Αναδύονται όνειρα και εφιάλτες, σπασμένες φράσεις και στεναγμοί, μια κίτρινη τριανταφυλλιά κι ένα μαύρο μαρτάκι, μια τσιγγάνα πριγκίπισσα που έφτιαχνε χαρταετούς, ένας δυσκολοδιάβα(σ)τος έρωτας, ο μονόλογος ενός χορταριασμένου σκαλοπατιού, το παράπονο της άκαρπης συκιάς της Μεγάλης Δευτέρας. Διηγήματα της απώλειας και της ανάγκης. (Από τον πρόλογο της Γιούλης Χρονοπούλου)

*****

Απόσπασμα : Ελ Μαρά (Αλυσόδετος Γυνή)

«Ξέρω», της έλεγα. «Μη φοβάσαι, βλέπω τις αλυσίδες σου, ακόμη και στον ουρανό μαζί σου τις πήρες…». Μα δεν της εξηγούσα, δεν της έλεγα, πως οι πεθαμένοι έχουν μόνο τη νύχτα και το χώμα δικά τους.
Όμως… Εσίμωσε πλέον ο καιρός. Τη γη είναι που τώρα σκιάζομαι. Το Κήτος, αν είναι να ‘ρθει, στο σύνορο στεριάς και θάλασσας, εκεί, με προθυμιά και τυφλωμένη θα με βρει. Μονάχα ένα τσούρμο λέξεις σέρνω˙ χοροπηδώντας σαν τελώνια με ακολουθούν.
Και θα διαβώ το σύνορο. Στον βράχο θ’ αλυσοδεθώ. Περσέας δεν υπάρχει. Ούτε ever after.

*****

Βιογραφικό Γεωργίας Καλαμποκά

Γεννήθηκα στην Λαμία. Μεγάλωσα στο χωριό Βελεσιώτες, Δομοκού.
Η μάνα μου, μου χάρισε απλόχερα ό,τι πλούτο είχε καταφέρει να συνάξει...
Τα τραγούδια και τα παραμύθια του τόπου μας καθώς και τις ιστορίες της από τον εμφύλιο...
Ο πατέρας μου τα στιχάκια του.
Σκωπτικά τις περισότερες φορές, άλλοτε πάλι γεμάτα παράπονο.
Σ΄ εκείνον τον ξηρό κάμπο, σ΄εκείνη την άνυδρη εποχή, κάπου στα σύνορα Θεσσαλίας με τη Ρούμελη, έσμιξαν μέσα μου οι θρύλοι, οι μύθοι και οι αλήθειες.
Σπούδασα τα μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είμαι καθηγήτρια και εργάζομαι στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχω δυο παιδιά την Αλεξάνδρα και τον Τίμο Βαλαή.
Το «Ελ-Μαρά» εκδόσεις «ΑΤΕΧΝΩΣ», που μόλις κυκλοφόρησε, είναι το δεύτερο πεζογραφικό μου έργο.Έχει εκδοθεί επίσης το μυθιστόρημά μου «Εμένα μου το ‘παν τα πουλιά»(εκδόσεις ΕΝΤΟΣ, 2011 και εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ 2018, εξαντλημένο ) , έχω συμμετάσχει στην ποιητική ανθολογία «Γράμματα της ποίησης» (εκδόσεις ΑΤΕΧΝΩΣ ), στη συλλογή ποιημάτων και διηγημάτων «Σκληρός Απρίλης 2020 μ. Χ.και έχω εκδώσει μια ποιητική συλλογή «Τ΄Αγίνωτα» εκδόσεις ΑΤΕΧΝΩΣ, δυο ποιήματα της οποίας μελοποιήθηκαν από τον τροβαδούρο μας Ορφέα Περίδη.






Poems of Shahid Abbas from Pakistan

 


"Future"


We are universe's future
Needed time to grow
To flourish
To be educated
Not destroyed
You evil ones
Stop your vile urge
To purge all whom you deem unworthy

We are not the spoils of your unhinged animus
Your ego demands these monstrous acts

We are the innocent
We are your future

Kill us
Kill hope

You will see
In the rising flood of change
Our blood
You will hear forever
The silent screams of babies burning in your flames

You will have nowhere to run
You will never more
Be free of evil coursing through your veins...........

©® shahid Abbas

****

"Homeless"

We are homeless
No shelter found under the naked sky
Our army is weak
Defending the indefensible

We are sick
Our elders worry
While kids scurry to and fro and poor widows cry alone

The fields lie fallow in the cold
We feel alone
No welfare state
nor bon vivant political leaders able to help

We are homeless
Thrown from our abode
Our place of refuge
Our very identity lost

We go to pieces as our kids go to seed
Animals and birds die scrounging for a bit
Yet isn't we who created fertile ground for another extinction

People are shameless
We are homeless
But we will forever remember the jokers
Who enjoyed burning us to the ground


©® Shahid Abbas

****

" Precious Gift"

On my birthday today
She gifted me her faithfulness
And made me the king
With such a beautiful ring
We used to stay away
On a different way
She met me
On the map of universe
And called me
Oh dear
I have something to say
I love you
There is no gift precious than this
Giving me happiness and bliss
She is the Royal Stone in my heart
We have a promise not to part..

©® Shahid Abbas

****

Shahid Abbas is a poet and writer, he was born in a village karapla 421 GB, Tandlianwala Faisalabad Pakistan. He is author of " Words From Nature". Also he is a co Author of a haiku book" We Speak In Syllables" and 7 other.




Carpe "Τ' αγκάλιασμα..."



Στόματα σφιγμένα,
συνυφασμένα
με τη σκληρή πραγματικότητα.
Το σκυθρωπό ύφος μαλάκωσε,
αντικρίζοντας την
πεσμένη γυμνή.
Διακρίνονται θολά οι καμπύλες
και το φως που τρυπώνει
στα μισάνοιχτα χείλη.
Οι φλέβες πετάχτηκαν,
έφτιαξε τα μαλλιά της
μια κίνηση που ζύγωνε στο χάδι.
Ένα θαύμα της φύσης
προκύπτει με κινήσεις επιλεκτικές.
Κρατώ την ανάσα μου ασυναίσθητα,
ένας έρωτας ντροπαλός
γεμάτος κατανόηση,
με τ' αγκάλιασμα μόλις ελευθερώθηκε.

Carpe.

Πίνακας :  Ρainting by Hakon Soreide





ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ "ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ"

 


Γελούσανε ειρωνικά,
λέγοντας ιστορίες με φαντάσματα
που κανείς τους δεν πιστεύει.
Τους άκουγα χωρίς να μιλώ,
χωρίς διάθεση ν' αποκαλύψω
το δικό μου τρανταχτό επιχείρημα:
Να εξακολουθούμε να 'μαστε μαζί,
όσες φορές
κι αν μ' έχουνε
σκοτώσει.

ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ


Πίνακας : The Old Guitarist, 1903 by Pablo Picasso






Προκήρυξη Πανελληνίων Μουσικών & Ποιητικών Διαγωνισμών της Χ. Ο. Ν (Χορωδία Ορχήστρα Νέων) —2022




Προκήρυξη Πανελληνίων Μουσικών & Ποιητικών Διαγωνισμών της Χ. Ο. Ν (Χορωδία Ορχήστρα Νέων) —2022 

Η ΧΟΡΩΔΙΑ & ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΝΕΩΝ (Χ.Ο.Ν.) προκηρύσσει για το 2022 τους 36ους Πανελλήνιους Μουσικούς & Ποιητικούς Διαγωνισμούς από 1 έως 10 Ιουλίου με σκοπό την αναβάθμιση της Μουσικής και Ποιητικής παιδείας, την ανάδειξη των νέων ταλέντων και καλλιτεχνών. 

Οι κατηγορίες που διαγωνίζονται είναι οι εξής: 

Α) ΠΟΙΗΣΗΣ 
Β) ΣΥΝΘΕΣΗΣ 
Γ) ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ -ΕΓΧΟΡΔΩΝ (πιάνου, κιθάρας, βιολιού κλπ.) 
Δ) ΠΝΕΥΣΤΩΝ (φλάουτο, σαξόφωνο, τρομπέτα κλπ.) 
Ε) ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (κλασσικού, ελαφρού, δημοτικού κλπ.) 
ΣΤ) ΧΟΡΩΔΙΩΝ (Βυζαντινών, παραδοσιακών, σχολείων, πολ. φορέων, ωδείων κλπ.) 
Η) ΟΡΧΗΣΤΡΩΝ (κλασσικών, σύγχρονων, παραδοσιακών κλπ.) 

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΘΑ ΑΠΟΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΕΩΣ ΤΕΛΗ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ Χ. Ο. Ν., 
ΔΕΛΦΩΝ 6, ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ, 175 63 

Για περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα:. 210 9835767 και 6944287628 στο E-mail: xonhellas1984@hotmail.com και στην ιστοσελίδα: wwe.xonhellas.gr Σελίδα στο Facebook: Χορωδία Ορχήστρα Νέων — ΧΟΝ 

Μετά τιμής, 

Ο Πρόεδρος της Χ. Ο. Ν. 
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΛΕΚΚΑΣ 
(Συνθέτης -Μαέστρος) 

Βαλέριος Νατσκέμπια 
(Λυρικός Τενόρος, Λογοτέχνης, Έφορος Ποίησης Χ. Ο. Ν.)






ΜΕΛΗ ΦΩΤΙΑΔΟΥ "ΑΤΙΤΛΟ"

 


"Φόνισσα μάνα πώς μπορείς και ήλιο αντικρίζεις,
πώς αγναντεύεις ουρανό έχεις σταυρώσει τον Χριστό"
Κοράκια τώρα τριγυρνούν και μοιρολόγια λένε,
για μία μάνα άπονη κραυγές την νύχτα καίνε.
Η αγκαλιά σου μισητή και η καρδιά σου πέτρα,
κίβδηλα δάκρυα σκόρπισες σαν δηλητήριο πότιζες.
Λατρεύεις θάνατο εσύ και του κερνάς μικρή ζωή,
τυραννικά στον χάροντα το κάθε σου παιδί.
Η μάνα είναι Κυριακή,είναι η ίδια η προσευχή,
μεταλαβιά και αντίδωρο της σάρκας η πνοή.
Από ψηλά που σε θωρούν τα 3 αγγελούδια,
μαργαριτάρια δάκρυα στάζουν για να θυμάσαι
πόσο πανούργα ήσουνα "μια Μήδεια σωστή"
Στολίστε υφάντρες του ουρανού δώμα να ξαποστάσουν,
της αδικίας το νερό ξανά μην δοκιμάσουν.


~Μέλη Φωτιάδου~

H φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/





ΣΟΦΙΑ Δ. ΝΙΝΙΟΥ "Ανάμεσα στα λόγια σου"

 

Αγαπώ τα σημειώματα. Εκείνα τα τόσο δα μικρά γράμματα, που δεν έχουν ανάγκη γραμματόσημου για να βρουν τον παραλήπτη. Τα βρίσκει αυτός κάπου στο δρόμο του.
Όχι σε κάποιον απ’ τους μεγάλους δρόμους με όνομα ασήμαντο ή σπουδαίο και προθέσεις και φιλοδοξίες ακόμα μεγαλύτερες. Ούτε σε κάποιον απ’ τους μικρούς, εκείνους τους χωματένιους με τις λούμπες. Ούτε σε τίποτα σοκκάκια ξεχασμένα από καιρούς πειρατικούς.
Τα βρίσκει ανάμεσα στα κουρασμένα του παπούτσια και τα μπερδεμένα δάχτυλά του. Λέω για κείνες τις μικρές διαδρομές της καρδιάς μες στα γνώριμα, τα καθημερινά, τα τετριμμένα.
Είναι παντού. Γι’ αυτό τα λατρεύω.
«Η ζωή συνεχίζεται με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα μπροστά! Με την καρδιά ανοιχτή και τα χέρια απλωμένα. Μ’ ένα φιλί στο μάγουλο, με το άγγιγμα στον ώμο, με την κουβέντα τη ζεστή, την αγκαλιά πριν πέσεις. Η ζωή συνεχίζεται στη γέννηση, στο θάνατο σε κάθε αρχή και τέλος. Έχει αυτή τον τρόπο της πάντα να ξεφυτρώνει και να γιατρεύει απαλά, αυτό που την πληγώνει»1, διάβασα στο χρονολόγιό σου ανήμερα στη γιορτή της ποίησης και χτύπησα την κόκκινη καρδούλα που φωνάζει «τέλεια». Από κάτω σχολίασα, «Ισχύει...» μ’ ένα χαμόγελο παιχνιδιάρικο. Γιατί έτσι είναι. Καλύτερο σημείωμα τέτοια μέρα δεν μπορούσα να βρω. Έπρεπε να στο πω αυτό. Άρπαξα το κινητό μου περήφανη για να σου φωνάξω πως είσαι «ο πιο καλός ο μαθητής»2 κι εγώ η τυχερή δασκάλα σου, που σ’ είδε να προκόβεις.
Δεν το σήκωσες. Σιγά την πρωτοτυπία! Εξάλλου, την ίδια μέρα έχει διεθνώς την τιμητική του κι ο ύπνος. Έβαλα τα γέλια. «Α, ρε Χρήστο! Πειραχτήρι κλασικό εσύ αλλά κι εγώ δεν πάω πίσω» σκέφτηκα. Είχα σκοπό να στη βγω. Δε θα μου τη γλύτωνες. Ανάρτησες τα ρομαντικά μες στο μαύρο βράδυ κι έχει φτάσει μεσημέρι και δε λες να ερμοξυπνήσεις.
Τι γέλιο που έκανα! Σε καλό μου! Είναι απ’ τις φορές που αναγνωρίζω την αξία της ηχομόνωσης. Σε σώζει απ’ τα περίεργα ώτα, που ακοίμητα περιφρονούν κάθε όριο και τοιχίο. Πήρα, ξαναπήρα εξαντλώντας το μουσικό σήμα που λατρεύεις: all we are is dust in the wind3. «Μ’ έπνιξες στη σκόνη!» φώναξα γελώντας. Σήκωσέ το επιτέλους! Αλλά εσύ, πού τέτοιο πράμα! Μεγάλη πλάκα!
Δεν είχα παρά να σου γράψω ένα μηνυματάκι να ψοφήσεις απ’ το γέλιο, αφιερωμένο εξαιρετικά στη μέρα. Το σχολιαστικό χιούμορ, το ξέρεις δα, είναι ο κοινός μας κώδικας.
«Τι θα γίνει, ρε Χρήστο;» σου έγραψα. «Έχεις σκοπό να γιορτάζεις όλη μέρα το Μορφέα σήμερα; Έπος πολύστιχο θα πλέξω, έτσι που το πας, να δοξάσω την ποίηση». Έδωσα ακολούθως απαλά δια της αφής μου την εντολή να φύγει το αστειάκι μου, γελώντας για το θρίαμβο που σημείωσα. «Επιδόθηκε» έγραψε η οθόνη. Δεν είχα παρά να περιμένω τα γέλια και τα πειράγματά σου.
***
Όταν έμαθα ανήμερα του Ευαγγελισμού πως η Κυρά των Κρίνων σ’ είχε δεχτεί στο μυριστό της Περιβόλι, όπου οδύνη, θλίψη και στεναγμός δεν υπάρχει, έμεινα άναυδη.
Το μήνυμά μου, παιδί μου, δε θα το πάρεις ποτέ. Ψευδής η πληροφορία, που μου έδωσε η κινητή τηλεφωνία. Ή μάλλον, αναληθής. Το αστειάκι μου, ανέκδοτο που πάγωσε.
Το πρώτο που έκανα ήταν να κλειδώσω το μαύρο για πάντα στην κάρτα μνήμης. Φοράς μόνο λευκά πια και κινείσαι με ταχύτητα φωτός στου αιώνος την απεραντοσύνη.
Μετά έπιασα μια σελίδα, λευκότερη κι από σένα, έγραψα επάνω μ’ ανεξίτηλο μελάνι «Η ζωή συνεχίζεται...» αντιγράφοντας την ανάρτησή σου λέξη προς λέξη.
Σαν τελείωσα την επιστολή μου, την έκλεισα σ’ ένα φάκελλο γαλάζιο στο χρώμα τ’ ουρανού. Απ’ έξω έγραψα τ’ όνομά σου, παιδί μου: Χρήστος. Άνοιξα τις ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ σου και το εναπόθεσα εκεί, ανάμεσα στα λόγια σου.

1. Απόσπασμα από την ποιητική συλλογή «Αφιερώσεις» του Χρήστου Ηρ. Πέντσιου
2. Στίχος από το τραγούδι «Ο μαθητής» που σύνθεσε ο Γ. Ζαμπέτας σε στίχους του Χαρ. Βασιλειάδη (1968)

3. Στίχος από το τραγούδι των Κάνσας «Dust in the wind» για το άλμπουμ τους Point of Know Return (1977)

Από την ανέκδοτη συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων της Σοφίας  Δ. Νινιού «Απουσίες και Πορτραίτα»

http://sophianiniou.blogspot.com/


Πρώτη δημοσίευση https://www.logografis.gr/





Ανθούλα Δανιήλ: Λία Σιώμου "Της ζωής και της αγάπης, Ποίηση 1995- 2011" Εκδόσεις Ελευθερουδάκης, 2022 - ΚΡΙΤΙΚΗ

 

Ω, κόρη με τον άνεμο
που σεργιανάς μπαλάντες
στα περιγιάλια του νοτιά
στα μύρα της βροχής
σύρε χορό τις θύμησες
και μέθα με τις χάρες
στο μάγεμα της μουσικής
η ανάσα της ψυχής

Έτσι σαν τους αρχαίους ποιητές επικαλείται τη Μούσα η Ποιήτρια, παίρνει τα σύνεργα και τα φτερά της και γράφει. Είναι η Λία Σιώμου∙ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, έγινε χημικός και μετά συνέχισε στην Αμερική σπουδές ανώτατες κι άλλες κι άλλες. Εργάστηκε σε πολλά πανεπιστήμια. Τι θα σπούδαζε αν ξαναγεννιόταν; Φιλολογία! Γιατί; Γιατί αγαπάει την Αττική, την Ελλάδα όλη, αλλά την Αττική πιο πολύ για τον ήλιο, τη θάλασσα και το φως. Για την τέχνη και τον πολιτισμό που η αττική γη γέννησε. Για τα μυριστικά της χόρτα, τις ρήγανες και τα θυμάρια που σου θυμίζουν πως η αγάπη για τη ζωή και την τέχνη γεννήθηκε εδώ.

Με τη σκέψη αυτή, με τις λύπες και τις χαρές που της έτυχαν, η Σιώμου έγραψε και εξακολουθεί να γράφει. Επτά ποιητικές συλλογές της δείχνουν την αδιάσπαστη συνέχεια της παραγωγής της, αποτέλεσμα της βαθιάς αγάπης της για ποιητική έκφραση. Επιφανείς του χώρου έχουν εκφραστεί θετικά, επαινετικά, ενθουσιαστικά για την ποίησή της, η οποία ξεχειλίζει από συναισθήματα. Επαίνους εκφράζουν ο Αθανάσιος Ζέρβας, ο Θανάσης Νιάρχος, ο Γιώργος Βέης, ο Σαράντος Καργάκος, ο Κυριάκος Ντελόπουλος.

Η Σιώμου είναι μία λυρική ποιήτρια, η οποία δεν στέκεται στις ταμπέλες και δεν παρακολουθεί τα ποιητικά ρεύματα πώς πάνε κι έρχονται, τα κινήματα πως έρχονται και παρέρχονται και εκείνα που παρέρχονται και πάλι επανέρχονται. Ερήμην όλων και όποιων ανανεώσεων η Σιώμου γράφει με την καρδιά της, στον ρυθμό που εκείνη της υπαγορεύει∙ γράφει έτσι όπως νιώθει. Είναι πηγαία ποιήτρια και πριν από την όποια τεχνική –απέκτησε ή όχι- έχει ποιητική διάθεση. Έχει διαβάσει ποιητές και έχει συγκινηθεί.

Όπως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης Να ’χεις ή όχι γράψει ποιήματα δεν έχει τόσο σημασία όσο να ’χεις παθιαστεί, σκιρτήσει γι’ αυτά που, έτσι κι αλλιώς, οδηγούν στην ποίηση∙ και η Σιώμου ζει για να μεταγράφει σε ποίηση όλα εκείνα για τα οποία σκιρτά και παθιάζεται.

Ο ογκώδης τόμος περιλαμβάνει τις ενότητες: Σπονδή Ονείρου, Εν Γη Ερήμω, Μαγιοστέφανο, Attica, Εις Μνήμην Ουτοπίας, Ερωδιού η Κατοικία, Αλκυονίδες. Κάθε μία από αυτές τις ενότητες ή, καλύτερα, παλαιότερες συλλογές, που σ’ αυτόν τον τόμο επανέρχονται, χωρίζεται σε άλλες μικρότερες, τακτοποιημένες καλλιγραφημένες, συναισθηματικά φορτισμένες.

Στο πρώτο ποίημα της συλλογής η ποιήτρια μας ενημερώνει για τις ενέργειες που έκανε και τι μέλλει να κάνει. Το χρέος της στην αγάπη∙ αυτό θα κάνει. Με μία ελυτική επίδραση – «με του λύχνου νυχτέρι» κατά το «με το λύχνο του άστρου τους ουρανούς επήρα» προβαίνει στις προγραμματικές της δηλώσεις:

«Δε θα δώσω ούτε λίγη/ σημασία στο τίποτα/ στη ζωή μου έταξα/ Και θε να βρω χαρά στο απλό το τριφύλλι/ σε πελάγου πνοή».

Κάπως έτσι και η αρχή έγινε.

Η μακρά ονειροδρόμος εξομολόγηση θα τελειώσει με θλίψη. Δεν αρκούν οι καλές προθέσεις και η ποιήτρια εκεί θα νιώσει την πρώτη της πληγή:

Κυλάνε τα χρόνια κι η ζήση μας χάνεται
και μόνο στη σκέψη το όραμα ζει.
Τραγούδι του γκιώνη το κλάμα στο λιόγερμα
και μητ’ ένα αηδόνι για μας τραγουδεί.

Δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το ποίημα «Φεγγαρόσκονη» με τη νοσταλγική περιπλάνηση σ’ έναν κόσμο που δεν ανταποκρίθηκε. Δεν απέχει πολύ από την Σαπφώ που και εκείνη ξαγρυπνά μόνη, κοιτώντας τον ουρανό και το φεγγάρι:

Δε με σεργιάνισες απόψε στο φεγγάρι.
Κι ήταν ολόγιομο κι είχε μια τόση χάρη.
Δε μου τραγούδησες απόψε την μπαλάντα.
κι ήταν η νύχτα μαγική, ήταν γεμάτη άστρα.

Η Σιώμου ενώ πατάει γερά στη γη, πετάει στους ουρανούς κι από εκεί ψηλά επισκοπεί τα ανθρώπινα. Η ποίησή της είναι γεμάτη από χριστιανική αγάπη, αλλά και θλίψη, έστω και αν μεταπλάθει δημιουργικά τον θρησκευτικό μύθο, όπως συμβαίνει στα ποιήματα «Του παραλυτικού», «Πού έδυ σου το κάλλος;» και σε άλλα. Θα ήθελε αλλά δεν μπορεί να διορθώσει τα λάθη. Να τα επισημάνει μόνο μπορεί.

Η Σιώμου εναλλάσσει ποιήματα με πεζά, αλλάζοντας ρυθμούς αφήγησης, ρυθμούς αναπνοής, για να δώσει στο επιφώνημα της ψυχής το ανάπτυγμα το ικανό να αποδώσει κάθε απόχρωση συναισθηματική, κάθε πικρή σκέψη και γεύση, όπου πάσα φενάκη απέπτη, όπως έλεγε ο Ανδρέας Εμπειρίκος:

Περί ποιήσεως, λοιπόν

Ρούχα πλυμένα απλωμένα στο σχοινί
να στεγνώσουν στον άνεμο, στη ζέστη του ήλιου.
Και τ’ άπλυτά μου ποιήματα
εκδοθέντα στη γνώση του αδιάφορου κόσμου.
Για να τα σχολιάσουν γνωστοί και άγνωστοι.
……………………………..

Για να μαδήσουν φτερό φτερό τις επωμίδες αίγλης
από τους δήθεν αδύναμους ώμους μου.

Είναι φανερή η πικρία για κείνο που με τόσο κόπο γέννησες και τόση ευκολία οι άλλοι διαβάζουν ή δεν διαβάζουν ή λένε πως διαβάζουν.

Άλλοτε είναι αναλυτική, δίνει χώρο στις σκέψεις να αναπτυχθούν, άλλοτε γίνεται συνοπτική, επιγραμματική, η ορθολογιστική σκέψη κερδίζει μέσα από την υπόθεση όπως στη στερεομετρία, έστω σημείο χι στο κενό π.χ. ή με τα λόγια της ποιήτριας:

Εξ ορισμού η ουτοπία δεν έχει τόπο να σταθεί.
Απλώς, οι άνθρωποι στηρίζονται πάνω της.

Γιατί, όπως και να το κάνουμε είναι καλύτερα να ζούμε με την αυταπάτη πως υπάρχει κάτι που δεν υπάρχει, παρά με τη σιγουριά της ανυπαρξίας του. Άσε στις αυταπάτες μου, γράφει ο Ούγος Φώσκολος.

Από στερεομετρία ξέρει καλά ο ποιητής: Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω από τη Γη ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της. Και η Σιώμου φαίνεται πως καλά τον έχει καθίσει βαθιά στην καρδιά της. Ποιον; Όλους:

και ιδού άλλο παράδειγμα

Μια πεταλούδα έγειρε /στου νούφαρου το μίσκο
κι ο γλάρος που ταξίδεψε/ στην άκρη τ’ ουρανού
λες κι έσυρε τη σκέψη σου/ στον ελαφρύ του ίσκιο
κάτι λογάκια σου γλυκά / στα τρίσβαθα του νου


Και ποιος δεν ένιωσε εδώ, σ’ αυτούς τους στίχους, το σκούντημα του Διονυσίου Σολωμού;

και μες στης λίμνης τα νερά, όπ’ έφθασε μ’ ασπούδα,
έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια,
που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο…

Κορφολογώντας από τον μέγα θησαυρό, το όνειρο που γράφει ύμνους, το άπειρο και την υπόστασή του, και από εκεί, από το άπειρο, πάλι στο εδώ της Αττικής και της γειτονιάς, στην «Πέλοπος 21», με τα χορτάρια τα απλά «τα μέρη τα παλιά τα χιλιοπατημένα», τα θυμάρια, τις παπαρούνες, τα στάχυα των αγρών, «το κουλούρι το σουσαμωτό φρέσκο απ’ το φούρνο και ζεστό». Η Σιώμου σε όλα τα ποιήματα της υμνεί τη ζωή και τα αγαθά της, τα απλά και καθημερινά και σ’ αυτό μας θυμίζει τον Γιάννη Ρίτσο στην Ποίηση του οποίου και τα πιο ασήμαντα πράγματα εξαγιάζονται. Είναι οι φορείς μιας παράδοσης και αυτήν την παράδοση η ποιήτρια την συνεχίζει.

Τα ποιήματα έχουν τοπόσημο συχνά αμερικανικό:

Long Island, York River,Chesapeake, Singer Island, Palme Beach Florida καιημερομηνίασύνθεσης. Με άλλα λόγια γράφει ποίημα, του δίνει όνομα, τόπο και τον χρόνο, κάνει αυτό που συμβουλεύει ο Γιώργος Σεφέρης:

Γράψε αν μπορείς στο τελευταίο σου όστρακο τη μέρα τ᾿ όνομα τον τόπο και ρίξε το στη θάλασσα για να βουλιάξει.

Πού; Στην αγκαλιά της θάλασσας της πανδέγμονος, όπως λέει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, αυτής που δέχεται τα πάντα. «Μποτίλια στο πέλαγο» θεωρεί ο Σεφέρης το ποίημα, αυτό που η Σιώμου αναλύει: στους φίλους που το δίνεις με αφιέρωση κι αυτοί δεν το διαβάζουν. Εκείνη όμως δεν το βάζει κάτω:

Τράβα κι εσύ καρδιά κουπί/ στου ονείρου τη χρυσοπηγή./ τράβα κουπί στο ποθητό/ της μοίρας σου ήτανε γραφτό.

Η Λία Σιώμου σπούδασε μια ορθολογιστική επιστήμη, μας το είπε στο αφτί του βιβλίου της. Μέσα της όμως είχε ένα ηφαίστειο που κόχλαζε και εκτίναξε τη λάβα σε ποιήματα.

Όπως είπα και στην αρχή, δεν ακολουθεί θεωρίες και σχολές. Ακολουθεί την καρδιά της, φέρνοντας τη λυρική ποίηση στη πρώτη αρχή της, στα πράγματα που αγγίζει και νιώθει και στα συναισθήματα της που είναι ποταμός ορμητικός.

Το βιβλίο της, τόμος συγκεντρωτικός, υποθέτω, κοσμείται από πολύ ωραίες εικόνες. Ακόμα και η γραμματοσειρά είναι και αυτή «λυρική», οπτική έκφραση της ψυχής της. Δεν θα σταματήσει να δημιουργεί. Γεννήθηκε για αυτό. Την συγχαίρω από καρδιάς και τελειώνω με το παρακάτω τετράστιχο, που ταιριάζει της Αθήνας αλλά και κάθε τόπου:

Πες το τραγούδι που μια κιθάρα
γλυκοτραγούδαγε τις βραδιές
μη και σιγάσει του νου η αντάρα
μη και στερέψουνε πια οι πηγές

Προβλέπω πως οι πηγές δεν θα στερέψουν και θα έχουμε κι άλλους εύχυμους καρπούς.

Ανθούλα Δανιήλ  - 19 Μαρτίου 2022


Πρώτη δημοσίευση εδώ : https://www.periou.gr/









ΣΟΦΙΑ Δ. ΝΙΝΙΟΥ "Χωρισμός"

 

II

Απλά, με χάρη
Υποκλίθηκε κι
Αποχώρησε

Ο έρωτας
Μ'υπεροψία
Κατέγραψε
Την ήττα

Ύστερα έσκυψε
μάζεψε την καρδιά
και την έβαλε
στην άκρη

Ποίημα & φωτογραφία Σοφία Δ. Νινιού






THE DAMNATION PROJECT – single “Soul Kitchen Blues” από το επερχόμενο άλμπουμ “4”

 

“Soul Kitchen Blues” 

(Δείτε το βίντεο εδώ) 

https://www.youtube.com/watch?v=KdoVwLuVwIE 



Το τρίτο single του επερχόμενου άλμπουμ, έρχεται ως έκπληξη, μια ακουστική μπαλάντα, εμπνευσμένη από την εποχή των Soul Kitchen, blues band του ιδρυτή των Damnation Project στα χρόνια της σιωπής, κ προορίζονταν αρχικά για εκεί. Τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν one take, με μια μικρή βραχνάδα, λόγω COVID κατά τη διάρκεια καραντίνας ανάρρωσης. Ένα ιδιαίτερο κομμάτι, με συγκινησιακή ερμηνεία,  που επικεντρώνεται στο συναίσθημα κ στον έρωτα. 


Official links 


https://thedamnationproject.bandcamp.com/ 

https://m.facebook.com/TheDamnationProject 

https://music.youtube.com/channel/UC2GEcFBX4-z_hjBW5RtFe0g?feature=share 

https://open.spotify.com/artist/2oqquPQ8hqtk1d5pUpkigq 

https://deezer.page.link/uiYDxGeS2BUV9PEW7 

https://music.apple.com/mx/artist/the-damnation-project/523964295?l=en 

https://www.instagram.com/the_damnation_project/ 

https://twitter.com/thedamnationpr 




CROSSON – single “Weak at the Knees (For a Hot Brunette!!)” από το άλμπουμ “Rock ‘n’ Roll Love Affair”


 “Weak at the Knees (For a Hot Brunette!!)” 

(Δείτε το βίντεο εδώ) 

https://youtu.be/At_4JFbmgbQ 

 

Οι Eλληνoαυστραλοί Theatrical Glam Rockers CROSSON μας παρουσιάζουν την εύθυμη πλευρά τους  

Οι Eλληνoαυστραλοί Theatrical Glam Rockers CROSSON μας παρουσιάζουν την εύθυμη πλευρά τους με το απολαυστικό βίντεο που ετοίμασαν για το τραγούδι ‘Weak At The Knees (For A Hot Brunette!!)’ μέσα από το άλμπουμ τους Rock ‘n’ Roll Love Affair 

Το βίντεο γυρίστηκε στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας και περιλαμβάνει guest εμφάνιση από το Αυστραλο/Πορτογαλικής καταγωγής και εκθαμβωτικής ομορφιάς μοντέλο Paulina Roxo, ενώ την σκηνοθεσία του έχει αναλάβει ο Lord Tim από τους θρυλικούς Αυστραλούς Metal γίγαντες LORD.  

Ο τραγουδιστής, συνθέτης και παραγωγός των CROSSON Jason Crosson (Σωτήριος Σταυρόπουλος) λέει για το τραγούδι: «Με τόσα πολλά τραγούδια για τις ξανθιές, έφτασε η στιγμή να αποκτήσουν το τραγούδι τους και όλες οι μελαχρινές αυτού του κόσμου!!» 

Παρόλο που το τραγούδι αναφέρει πρόσωπα όπως η Catherine Zeta Jones, η Megan Fox και η Kate Beckingsale, ουσιαστικά αποτελεί φόρο τιμής σε όλες τις γυναίκες. 

Οι CROSSON με το ξεχωριστό στυλ τους μας προσφέρουν ένα πιασάρικο τραγούδι, ένα rock τραγούδι που μπορεί κανείς να το τραγουδήσει, ενώ το βίντεο δείχνει το σχήμα στο στοιχείο του, δηλαδή σε μια ηλεκτρισμένη ζωντανή εμφάνιση, με μια υπέροχη α-λα Benny Hill κωμική ανατροπή στο τέλος. 

Οι CROSSON αυτήν την περίοδο ετοιμάζουν την κυκλοφορία του 6ου άλμπουμ τους με τίτλο «Ready, Aim, Rock!» που αναμένεται να κυκλοφορήσει στο δεύτερο μισό του 2022. 


Οfficial links  

www.crosson.com.au 

www.facebook.com/crossonrock 

www.youtube.com/crossonrock 




ΜΑΡΙΑ ΒΙΤΣΑ - ΣΟΥΛΙΩΤΗ "ΦΙΛΑΣΘΕΝΗ ΕΙΡΗΝΗ"

 


Φιλάσθενη εκ γενετής
θήλασες μαύρο γάλα
χόρτασες με πικρό ψωμί
στη δίψα σου χολή και ξίδι
Κατά ριπάς σε σημαδεύουνε
χαίνουσα πληγή κατάστηθα
κακοφορμίζει χρόνια
Κρέμεσαι σαν ανάμνηση
στη μισογκρεμισμένη σκάλα
Κείτεσαι στα ερείπια
ακέφαλη χαρά
ποιος να σε κλάψει τώρα ;
Μάνα που κοιλοπόνεσες παιδιά
μετέωρη η αγκαλιά
κρύβεσαι ντροπιασμένη
Ειρήνη…
ψέλλισαν τα όνειρα
με μάτια αγριεμένα
Ειρήνη…
η αθωότητα που παραδέρνει άστεγη
Ειρήνη…
η ανέστια προσευχή σε επιτάφιο θρήνο
Ειρήνη...
κι έγιναν τα γράμματα καρφιά
και σφράγισαν τα χείλη

Άνοιξη πάρα λίγο γύρω μας

Μαρία Βίτσα -Σουλιώτη



Η φωτογραφία είναι από https://tomorrownews.gr/






Deathroll – νέο single “Why is your name on the Deathroll?”

 

Why is your name on the Deathroll? 

(Δείτε το Official Music Video εδώ) 

https://youtu.be/QwBW0RD1WHc 


 

 

Οι DEATHROLL είναι ένα ιαπωνικό black metal συγκρότημα που γεννήθηκε στο Iwaki της Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Οι DEATHROLL ξεκίνησαν την καριέρα τους το 2012 ως σόλο black metalproject του τραγουδιστή, τραγουδοποιού και μουσικού Kazu. Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ 荒涼 (προφέρεται «κούριο») την ίδια χρονιά. Το 2014, οι DEATHROLL κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους Brainwashing. Το 2015 οι DEATHROLL κυκλοφόρησαν το τρίτο τους άλμπουμ 破壊 (προφέρεται "χακάι") από τη METALJAPANRECORDS. Αργότερα κυκλοφόρησαν το τέταρτο άλμπουμ τους Z.K.K. την 1η Απριλίου 2017 και την προώθηση του άλμπουμ ανέλαβε η Glob Metal με έδρα τη Ρωσία την 1η Αυγούστου 2019. Το πιο πρόσφατο άλμπουμ των DEATHROLL με τίτλο ASICKLIFE κυκλοφόρησε στις 6 Σεπτεμβρίου 2019 από την γερμανική STFRecords, και είχε παγκόσμια διανομή. Οι DEATHROLL κυκλοφόρησαν το digital single "CausingaNightmare" και πάλι από τη γερμανική STF Records παγκοσμίως. Μετά από αυτό, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το δεύτερο digitalsingle "WhyisyournameontheDeathroll?" από την STFRecords στις 18 Μαρτίου 2022. 


 Μόλις ακούσετε το τραγούδι αυτό, θα νιώσετε σαν να σας αρπάζει ένα μαύρο αρπακτικό! 

Οι DEATHROLL παίζουν μουσική που μεταφέρει το σκοτάδι που υπάρχει στο μαύρο χρώμα, μουσική που σου ραγίζει την καρδιά! 


Official links 

https://www.facebook.com/Desurolu 

https://www.facebook.com/Kazu.Deathroll 

https://twitter.com/burzum225 

https://www.instagram.com/kazudeathroll/