Χαρά μου
Η σιωπή κάποτε ήταν χρυσός!!
Τώρα όμως που όλα σκεπάστηκαν από ψέματα ανείπωτα
Από αγάπη ψεύτικη..
Να φωνάξετε
Να φωνάξετε δυνατά
Είμαι ευτυχισμένος
Είμαι ευτυχισμένη
Εχω λίγα αλλά είναι αρκετά
Οι μέρες μας γέμισαν από ποτήρια σπασμένα κι όσο κι αν προσπαθούμε να τα κολλήσουμε
Τα ραγίσματα είναι εμφανή
Ραγίσματα στη γλώσσα,
Ραγίσματα στην αγκαλιά,
Ραγίσματα στην αγάπη,
Κάποτε μου είπαν, να κρύβεσαι εάν αγαπάς
Να βάζεις το χέρι σου μπροστά όταν χαμογελάς
Να μη δείχνεις τη χαρά σου..
Διαφωνώ!!
Εάν μάθαινες στο παιδί από μικρό να χαμογελάει.
Να ξεκαρδίζεσαι με το αστείο του φίλου του
Να μάθει στη χαρά, την ευτυχία, την αφθονία, την πρόοδο..
Θα ήταν χαρούμενος ο κόσμος.
Θα ήταν χαμογελαστός
Θα ήταν όλοι ευτυχισμένοι, γιατί όλοι θα είχαν κολλήσει την αρρώστια της αισιοδοξίας, της ελπίδας.
Μάθε να χαίρεσαι με τη χαρά μου
Να διώξουμε τα σκοτάδια
Να χαίρομαι με τη χαρά σου
©®Εύα Πετροπουλου Λιανού
💗💗
Οι άγγελοι με γέμισαν φως κι αγάπη
και ήρθε η ψυχή μου έτοιμη
σε αυτή τη ζωή
που οι άνθρωποι του σκότους
την έχουν κάνει ένα ατέλειωτο και βάρβαρο
σφυροκοπημένο τοπίο.
💗💗
Δεν είμαι αμαρτωλός.
Έπεσα σε χώμα κακοτράχαλο
και έπρεπε να επιβιώσω, γλυκιά μου .
💗💗
Εκείνοι οι φίλοι που χάθηκαν
έγιναν ψυχές που με στοίχειωσαν
στα όνειρα του απομεσήμερου.
💗💗
Σκόρπια είναι τα λόγια που δεν είπαμε,
σκόρπια τα φιλιά που δεν δώσαμε
και οι ψυχές μας μεγαλώνουν
μόνες -ατημέλητες
εδώ κι εκεί στην οικουμένη
💗💗
Περίμενα εσένα,
το γέλιο σου,
την ψυχή σου
να με κάνει να αναπνεύσω
γιατί σε αυτόν τον παγωμένο τόπο,
όλα με έχουν περικυκλώσει
κι είναι θολός ο ουρανός
και τα αστέρια χωρίς λάμψη,
κι είναι η καρδιά μου κολλημένη
με κομμάτια υφάσματος
μπαλωμένη,
κατεστραμμένη.
💗💗
-Ξέρεις πού θα πέσουν απόψε τα αστέρια;
Πες μου να πάω να μαζέψω την ασημόσκονη
να λουστώ,
να γειάνω.
©®Eva Petropoulou Lianoy
Εύα Πετροπούλου Λιανού
Συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
Ποιήτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου