ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑ "Κόκκινο"

Memory by Rene Magritte

Μια πληγή βαθιά μέσα στο κορμί μου
αιμορραγεί
τρέχει το ποτάμι κυλάει
ξεχειλίζει η ψυχή μου.
Ένα αιμάτινο δάκρυ ξεφεύγει και λοξοδρομεί
πάνω στα μάγουλά μου κόκκινες ρίγες
σχηματίζουν ρυάκια
εκείνο το σημαδάκι που είχα από παιδί
εκείνη η καφέ ελιά
ακόμα παραμένει εκεί
στο ίδιο χρώμα
σαν ένας δαίμονας μέσα στην κόλαση.
Τα χέρια μου έχουν βαφτεί κόκκινα
σαν άγγιξαν την καρδιά μου
το κορμί μου κάνει συσπάσεις
νιώθω να δονείται από τ' αναφιλητά
η σκέψη σου ξανά κάνει περιπάτους μέσα στο μυαλό μου.
Κι εγώ προσπαθώ να ελέγξω τον πόνο
έναν πόνο που μου τρώει τα σωθικά
σαν το σαράκι στο ξύλο...
Χρώμα αποκτά η σκέψη πληγιασμένη
από την φωνή σου.
Μεγάλα κόκκινα γράμματα
τα τελευταία σου λόγια
ραγίζουν την διάφανη σαν κρύσταλλο καρδιά μου.

ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΖΑΡΚΑΔΟΥΛΑ