Carpe " Ανθοπέταλα..."

Τα λουλούδια κείτονται πια πεταμένα.
Ο μηχανισμός της ζωής παραμορφώθηκε.
Με μια ματιά στο κενό
αναπαριστώ
τα περιστατικά των στιγμών μας.
Σιωπές μεταλλικές σχίζουν
το ηλιοβασίλεμα που έρχεται.
Η απαίτηση της κοινωνίας
είναι σαφής.
Πρέπει να μείνουμε ξένοι,
καταπνίγοντας το πάθος
που αλυχτά
στις υπόδουλες ανάσες μας.
Η απόφαση πάρθηκε,
ακολουθώ το γυμνό σου σχήμα.
Ραίνω με ανθοπέταλα
τα σβησμένα αποτσίγαρα
της παύσης των συναισθημάτων μας.
Οι πόθοι ενσαρκώνονται
μπροστά σε βλέμματα αδιάκριτα.
Με μάτια υγρά
μαζεύω λουλούδια,
η μυρουδιά της ζωής ταυτίζεται με τις πνιχτές ανάσες μας.

Carpe.

Η ΕΙΚΟΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΠΟ https://pt.dreamstime.com/