Άφηνα προκλητικά πάντα
τα χνάρια μου στο χρόνο
την τύχη μου προκαλώντας.
Με το ένδυμα της φαντασίας
περίμενα να μ’ αγγίξει
της ψυχής σου το άρωμα.
Σ’ ένα συναπάντημα τυχαίο
σαν απόληξη απελευθέρωσης
στην έξαψη του νου μου
μορφοποιείται η ευτυχία.
Στο θρόισμα του ονείρου,
σχήμα αποκτά η μορφή σου
χαρίζοντας υπόσταση
στον φθίνοντα κόσμο μας.
Εξασθενεί η φωτεινότητα
του ποταμού των αστεριών
που ρέει στις παρυφές
του έρωτα που αναγγέλλει.
Σε καινούριο ρυθμό
πάλλεται ο λογισμός
στο ξαφνικό πέρασμά του
στην πραγματικότητα.
Τώρα νιώθω πιο σίγουρος
πως δεν έσβησε η ελπίδα.
Όσο κι αν μας απαγορεύουν
την χρήση συναισθημάτων,
σαν μόνιμη επανάσταση
η αγάπη θα νικήσει…
ΑΘΗΝΑ 25/09/2021
ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου