Μίκη,
Άκουσα το χαμό σου.
Στην αρχή τα έχασα, στάθηκα για λίγο να καλοσκεφτώ: τι χάνουμε Έλληνες;
Ένα δάκρυ περίσσεψε και κατρακύλησε στο μάγουλό μου.
Μα γιατί να κλάψω, η ζωή έχει αξία αν τη ζήσεις και ο Μίκης έζησε ,πάλεψε μαζί της δημιουργώντας.
Πάλι έκανα μια σκέψη: τώρα ποιος ,ποιος θα φτάσει το μουσικό ανάστημα του Μίκη;
Άφησε σπουδαία παρακαταθήκη και θα βρεθεί εκείνος, εκείνοι που θα συνεχίσουν να σέρνουν το χορό με φιλοτιμία, προσπάθεια, ασίγαστο πάθος ,με γνώσεις πολλές όπως εκείνος.
Εκείνος! Ένας Άξιος στην κορυφή. Γιατί προχωρούσε χωρίς πισωγυρίσματα ,αγωνιζόταν ,δεν μπερδεύονταν στα δίχτυα του φόβου, του τρόμου, της απαγόρευσης, δημιουργούσε, μόνο δημιουργούσε .
Άκουσα το χαμό σου.
Στην αρχή τα έχασα, στάθηκα για λίγο να καλοσκεφτώ: ποιον χάνουμε κόσμε!
Δεν χάνουμε αυτόν που ένα σχεδόν αιώνα ήταν παρών.
Δεν χάνεται μια προσπάθεια, που χαρακτηρίζεται επική.
Δεν χάνονται οι άνθρωποι που ήρθαν στη ζωή για να γράφουν σελίδες επιτυχιών, που ήξεραν να σηκώνουν την ευθύνη στη δική τους πλάτη .
Μίκη μας, Μίκη όλου του κόσμου εσύ θα ταξιδεύεις στην αιωνιότητα και οι γενιές τούτες κι αυτές που θα 'ρθουν, με το έργο σου θα ζουν και θα πορεύονται σε κάθε γωνιά της γης ,όπως εσύ άνθρωπος ,δημιουργός, αγωνιστής ,κοσμοπολίτης.
Φεύγεις και η μουσική σου, γεμίζει τον αγέρα
Φιλιώνει τους Έλληνες σε τούτο τον τελευταίο χαιρετισμό
Κι αν πολλές έννοιες κλονίζονται, η παρακαταθήκη σου για τη μουσική και το συμφέρον του λαού σου, θα ανθεί και θα καρπίζει.
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Φιλόλογος, συγγραφέας, ποιήτρια, κριτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου