Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά "Εγκάρδια συνομιλία"

-Λαλούν τα μάρμαρα κι απορημένος
μάς κοιτάζει ο Παρθενώνας!
-Πώς λαχταράτε, πώς ποθεί η αιώνια ψυχή σας
τον ερχομό σας στην πατρώα γη !
-Είναι μεγάλος ο καημός κι είν’ άδεια η ζωή μας
και η ψυχή!
-Του αρπαγμού η αστραπή φώτισε την ψυχή μας
και σηκωθήκαν οι άνεμοι για να τους εμποδίσουν
να φοβηθούν οι άρπαγες κι εδώ να σας αφήσουν!
Μα δυστυχώς η βούληση ήταν πιο δυνατή,
για πράξη ακατανόητη κι όμως αληθινή.
Ασίγαστοι οι πόθοι μας και παραπονεμένοι
κι ο Παρθενώνας στα ψηλά
χρόνια να περιμένει,
εγέμισε ρυτίδες,
χιμαιρικές και φρούδες οι ελπίδες .
Κι αν στη σκιά σας υποφώσκει ο γυρισμός
και στα φρυγμένα χείλη μας, πικρός ο μισεμός
κι αν κάπου η πανσέληνος γλυκά, σας ασημώνει
μην απογοητεύεστε και μη βαριοθυμείτε
τι κι αν κοιτάτε εκστατικά τον κόσμο να ζυγώνει
μια μέρα ,να το ξέρετε ,στη χώρα σας θα ‘ρθείτε!
Τα χέρια που αδράξανε την άφταστη ομορφιά σας
απ’ την αδίστακτη βουλή και την επιθυμία
θα ξεχαστούν όταν συμβεί,
 στη γη που τώρα σας κρατεί
μια τολμηρή και ευγενική , καλή χειρονομία.
-Σκέψεις πολλές ,παρείσακτες όλο και μας φοβίζουν
μνήμες θεριεύουν ,φοβερές τόσο που μας κλονίζουν .
Δεν θέλουμε προσωρινά πίσω να μας καλείτε
Και με συνθήκες δανεισμού να μας φιλοξενείτε.
-Η ψυχή μας και η αύρα σας, εκεί ψηλά ανταμώνουν
Στον Παρθενώνα κάθε αυγή ,οι μνήμες μας ματώνουν .
Η πατρίδα μας φεγγοβολά σ’ όλη την οικουμένη
με τη δική σας ομορφιά κι ας είναι εγκλωβισμένη.
Μια μέρα θα μπορέσετε να επαναπατρισθείτε
Και στην παλιά τη θέση σας να επαναπαυθείτε.

Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Φιλόλογος,συγγραφέας,ποιήτρια,κριτικός


Σημείωση:η συνομιλία αφορά τα κλεμμένα γλυπτά και τους Έλληνες.

Η αρχή:Λαλούν τα μάρμαρα...διευκολύνει την ανάπτυξη του διαλόγου.

Λαλούν τα υπόλοιπα μαρμάρινα γλυπτά ,αναζητώντας αυτά που λείπουν.