Έλα
κι άφησα τα παντζούρια μου ανοιχτά
Κι ορθάνοιχτη την πόρτα.
Έλα ν' ανάψουμε μαζί
τα μανουάλια της ψυχής.
Πάντα φυλάω ένα προσάναμμα
για κάθε ώρα ανάγκης
να φωταγωγηθούν,
την ώρα που στο σκότος της αδράνειας
κοιμούνται τα αισθήματα.
Έλα για να ζυμώσουμε απ' αρχής τον έρωτα.
Λίγο προζύμι για κάθε έωλο ενδεχόμενο
πάντα έχω στην άκρη.
Σήκωσε τα μανίκια σου λοιπόν
όπως ορίζει η δράση
κι αν θέλεις ζωγραφίζουμε μαζί
μιαν αναγέννηση
έτσι όπως μας δίδαξε
η τέχνη της αγάπης.
Χριστίνα Υπερμάχου
Το έργο του Μιχαήλ Άγγελου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου