Ο Έντουαρντ Τζέιμς Χιουζ (Edward James Hughes), γνωστός ως Τεντ Χιουζ (Ted Hughes) (17 Αυγούστου 1930 – 28 Οκτωβρίου 1998), Μέλος του Τάγματος της Αξίας, ήταν Άγγλος ποιητής και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Θεωρείται από κάποιους ως ένας από τους καλύτερους ποιητές της γενιάς του. Ο Χιουζ ήταν Εθνικός Ποιητής της Αγγλίας από το 1984 μέχρι το θάνατό του. Γνωστός ήταν επίσης και ο γάμος του από το 1956 μέχρι το 1963 με την Αμερικανίδα ποιήτρια Σύλβια Πλαθ, και πολλοί φεμινιστές πιστεύουν πως βοήθησε στην πρόκληση της αυτοκτονίας της Πλαθ (και επίσης της αυτοκτονίας της ερωμένης του Άσσια Γουέβιλλ). Εξερεύνησε την πολύπλοκη σχέση του με την Πλαθ στο τελευταίο βιβλίο ποιημάτων του, Γράμματα Γενεθλίων (Birthday Letters)(1998).
Ο Χιουζ γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου του 1930 στο Mytholmroyd του δυτικού Γιορκσάιρ και μεγάλωσε ανάμεσα στις φάρμες της περιοχής. Σύμφωνα με τον Χιουζ, “Τα πρώτα έξι μου χρόνια διαμόρφωσαν τα πάντα” . Όταν ο Χιουζ ήταν επτά η οικογένειά του μετακόμισε στο Μέξμπορο (Mexboro) του Γιορκσάιρ, όπου διηύθυναν ένα μαγαζί εφημερίδων και καπνού.
Ο Χιουζ σπούδασε Αγγλικά, ανθρωπολογία και αρχαιολογία στο Κολέγιο Πεμπρόουκ στο Κέιμπριτζ, όπου γνώρισε την ποιήτρια Σύλβια Πλαθ. Παντρεύτηκαν στις 16 Ιουνίου 1956 και χώρισαν το φθινόπωρο του 1962. Ο ρόλος του Χιουζ στην αυτοκτονία της Πλαθ το 1963 έχει για πολύ καιρό γίνει αντικείμενο συλλογισμών φεμινιστών κριτικών. Ως χήρος της Πλαθ, ο Χιουζ έγινε εκτελεστής της διαθήκης της και διαχειριστής της προσωπικής και λογοτεχνικής περιουσίας της Πλαθ. Επέβλεψε την έκδοση των χειρογράφων της, συμπεριλαμβανομένου του Άριελ (Ariel)(1966). Επίσης κατέστρεψε τον τελευταίο τόμο του ημερολογίου της Πλαθ, στον οποίο καταγράφονταν τα τελευταία τρία χρόνια που πέρασαν μαζί.
Έξι χρόνια μετά το θάνατο της Πλαθ, στις 25 Μαρτίου 1969, η Άσσια Γουέβιλλ (ερωμένη του Χιουζ) αυτοκτόνησε και σκότωσε και την κόρη τους, Αλεξάντρα Τατιάνα Ελοΐζ Γουέβιλλ, με το χαϊδευτικό Shura, που είχε γεννηθεί στις 3 Μαρτίου 1965.
Τον Αύγουστο του 1970 ο Χιουζ νυμφεύτηκε την Κάρολ Όρτσαρντ, μια νοσοκόμα. Παρέμειναν μαζί μέχρι το θάνατό του στις 28 Οκτωβρίου 1998. Ο Χιουζ πέθανε μετά από μια 18μηνη πάλη με καρκίνο του ήπατος.
Γραπτά
Το πρώιμο ποιητικό έργο του Χιουζ έχει τις ρίζες του στη φύση και, συγκεκριμένα, στην αθώα αγριότητα των ζώων. (Η φράση του Τέννυσον φύση, κόκκινη στα δόντια και τα νύχια (nature, red in tooth and claw) θα μπορούσε να είχε γραφεί για τον Χιουζ). Το ύστερο έργο του βασίζεται βαθιά στο μύθο και τη βαρδική παράδοση.
Η πρώτη συλλογή του Χιουζ, Hawk in thw Rain (1957) προσέλκυσε αξιοσημείωτη κριτική επιδοκιμασία. Το 1959 κέρδισε το βραβείο Galbraith που του απέφερε 5000 δολάρια. Η πιο σημαντική δουλειά του είναι ίσως το Crow(1970).
Το Tales from Ovid (1997) περιέχει μια συλλογή από ελεύθερου στίχου μεταφράσεις από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Στο Birthday Letters, ο Χιουζ έσπασε τη σιωπή του για την Πλαθ, διηγούμενος όψεις της ζωής που πέρασαν μαζί και της συμπεριφοράς του εκείνη την περίοδο. Το έργο τέχνης στο εξώφυλο είχε γίνει από την κόρη τους Φρίντα.
Πέρα από την ποίηση, ο Χιουζ έγραψε λιμπρέτα για όπερα και παιδικά βιβλία.
Ο Χιουζ ορίστηκε Εθνικός Ποιητής της Αγγλίας (επίσημος ποιητής της Βρετανικής βασίλισσας) το 1984 μετά το θάνατο του Τζον Μπέτγιεμαν (αν και αργότερα υπαινίχτηκε πως ο Χιουζ ήταν δεύτερη επιλογή για τη θέση αφού ο Φίλιπ Λάρκιν, ο προτιμώμενος υποψήφιος, αρνήθηκε, νιώθοντας πως τα ποιητικά χαρίσματά του είχαν εξαντληθεί). Ο Χιουζ υπηρέτησε στη θέση αυτή μέχρι το θάνατό του το 1998.
Τα τελικά Συλλογικά Ποιήματά (Faber & Faber) του, 1333 σελίδων, εμφανίστηκαν το 2003.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Η αρκούδα
Mέσα στο τεράστιο ορθάνοιχτο κοιμισμένο μάτι του βουνού
Η αρκούδα είναι η αναλαμπή της κόρης του ματιού
Έτοιμη να ξυπνήσει
Κι αμέσως να εστιάσει.
Η αρκούδα κολλάει
Την αρχή με το τέλος
Με κόλλα από τα κόκαλα των ανθρώπων
Στον ύπνο της.
Η αρκούδα σκάβει
Όσο κοιμάται
Άπ' άκρη σ' άκρη τον τοίχο του Σύμπαντος
Μ' ενός ανθρώπου οστό.
Η αρκούδα είναι πηγάδι
Πολύ βαθύ για να λάμψει
Εκεί όπου η κραυγή σου
Χωνεύεται.
Η αρκούδα είναι ποτάμι
Όπου, όταν οι άνθρωποι σκύβουν για να πιουν,
Αντικρίζουν τον νεκρό εαυτό τους.
Η αρκούδα κοιμάται
Μέσα σε ένα βασίλειο τοίχων
Μέσα σε ένα δίκτυο ποταμών.
Αυτή είναι ο βαρκάρης
Για τη χώρα των νεκρών.
Η αμοιβή της είναι τα πάντα
Μεταφράζει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
✦ ✦ ✦ ✦
Κάφκα
Και αυτός είναι μια κουκουβάγια
Μια κουκουβάγια είναι αυτός,
"Τύπος" με τατουάζ στη μασχάλη του
Κάτω από το σπασμένο φτερό
(Ζαλισμένος από τον τοίχο της λάμψης, έπεσε εκεί)
Κάτω από το σπασμένο φτερό μιας πελώριας σκιάς που συσπάται
κατά μήκος του πατώματος.
Είναι ένας άνθρωπος με απελπισμένα φτερά.Μεταφράζει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
Κάφκα
Και αυτός είναι μια κουκουβάγια
Μια κουκουβάγια είναι αυτός,
"Τύπος" με τατουάζ στη μασχάλη του
Κάτω από το σπασμένο φτερό
(Ζαλισμένος από τον τοίχο της λάμψης, έπεσε εκεί)
Κάτω από το σπασμένο φτερό μιας πελώριας σκιάς που συσπάται
κατά μήκος του πατώματος.
Είναι ένας άνθρωπος με απελπισμένα φτερά.Μεταφράζει η Ασημίνα Ξηρογιάννη
✦ ✦ ✦ ✦
Η τραγωδία του μήλου
Kι έτσι την έβδομη μέρα
Το φίδι ξεκουράστηκε.
Ο Θεός πήγε σ΄αυτό.
«Έχω επινοήσει ένα νέο παιχνίδι», του είπε.
To φίδι τον κοίταξε με έκπληξη.
Στην υπόθεση παρεισδύον
Αλλά ο θεός είπε:«Bλέπεις αυτό το μήλο;
Το στίβω και το κοιτώ-Μηλίτης.»
Το φίδι ήπιε μια καλή γουλιά
Και κουλουριάστηκε παίρνοντας το σχήμα του ερωτηματικού.
Ο Αδάμ ήπιε και είπε: Να ο θεός μου!»
Η Εύα ήπιε και άνοιξε τα πόδια της
Και κάλεσε το πονηρό φίδι
Και του χάρισε ξέφρενες ηδονικές στιγμές
Ο Θεός έτρεξε και το είπε στον Αδάμ
Που σε μεθυσμένη οργή προσπάθησε να κρεμάσει τον εαυτό του στον οπωρώνα.
Το φίδι προσπαθούσε να εξηγήσει φωνάζοντας «Σταμάτα»
Αλλά το ποτό σκορπούσε τη φωνή του
Και η Εύα άρχισε να ουρλιάζει: «Βιασμός! Βιασμός!»
Και χτυπούσε με το πόδι της το κεφάλι του.
Τώρα όποτε το φίδι εμφανίζεται, αυτή ξεφωνίζει
«Εδώ έρχεται πάλι! Βοήθεια! Βοήθεια!»
Τότε ο Αδάμ σπάει μια καρέκλα στο κεφάλι του,
Και ο Θεός λέει: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος»
Και όλα πάνε στην κόλαση.
Μετάφραση: Aσημίνα Ξηρογιάννη
[Ted Hughes, Crow. Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.
http://frear.gr/
Το φίδι ξεκουράστηκε.
Ο Θεός πήγε σ΄αυτό.
«Έχω επινοήσει ένα νέο παιχνίδι», του είπε.
To φίδι τον κοίταξε με έκπληξη.
Στην υπόθεση παρεισδύον
Αλλά ο θεός είπε:«Bλέπεις αυτό το μήλο;
Το στίβω και το κοιτώ-Μηλίτης.»
Το φίδι ήπιε μια καλή γουλιά
Και κουλουριάστηκε παίρνοντας το σχήμα του ερωτηματικού.
Ο Αδάμ ήπιε και είπε: Να ο θεός μου!»
Η Εύα ήπιε και άνοιξε τα πόδια της
Και κάλεσε το πονηρό φίδι
Και του χάρισε ξέφρενες ηδονικές στιγμές
Ο Θεός έτρεξε και το είπε στον Αδάμ
Που σε μεθυσμένη οργή προσπάθησε να κρεμάσει τον εαυτό του στον οπωρώνα.
Το φίδι προσπαθούσε να εξηγήσει φωνάζοντας «Σταμάτα»
Αλλά το ποτό σκορπούσε τη φωνή του
Και η Εύα άρχισε να ουρλιάζει: «Βιασμός! Βιασμός!»
Και χτυπούσε με το πόδι της το κεφάλι του.
Τώρα όποτε το φίδι εμφανίζεται, αυτή ξεφωνίζει
«Εδώ έρχεται πάλι! Βοήθεια! Βοήθεια!»
Τότε ο Αδάμ σπάει μια καρέκλα στο κεφάλι του,
Και ο Θεός λέει: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος»
Και όλα πάνε στην κόλαση.
Μετάφραση: Aσημίνα Ξηρογιάννη
[Ted Hughes, Crow. Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό Φρέαρ.
http://frear.gr/
✦ ✦ ✦ ✦
Η βελούδινη μακριά σου φούστα, ένας αιμάτινος επίδεσμος…
Το δωμάτιό μας ήταν κόκκινο…
Κι έξω απ’ το παράθυρο
παπαρούνες ντελικάτες κι εύθραυστες…
Τα χείλη σου ένα βαμμένο, βαθύ κόκκινο…
Οτιδήποτε έβαφες, το έβαφες λευκό
κι ύστερα το ‘πνιγες στα τριαντάφυλλα…
τριαντάφυλλα που έκλαιγαν,
ακόμα περισσότερα τριαντάφυλλα
και μερικές φορές, ανάμεσά τους, ένα μικρό γαλαζοπούλι.»
https://pyroessa-logotimis.blogspot.com/
✦ ✦ ✦ ✦
Ένα δροσερό μικρό απόβραδο συρρικνωμένο σ' ένα γάβγισμα σκύλου και τον κρότο απ' ένα κάδο -
Κι εσύ που αφουγκράζεσαι.
Κάποιας αράχνης ο ιστός, τεταμένος για το άγγιγμα της δροσιάς.
Ένας κουβάς ανεβασμένος, ακούνητος που ξεχειλίζει - κάτοπτρο
Για να δελεάσει ένα πρώτο αστέρι σε τρεμούλιασμα.
Οι αγελάδες πάνε σπίτι στη λωρίδα εκεί, θηλιές φτιάχνοντας στους φράχτες
με τα ζεστά τους
στεφάνια απ' την αναπνοή -
Ένα σκοτεινό ποτάμι από αίμα, πολλές μεγάλες πέτρες,
Γάλα που ισορροπεί δίχως να χυθεί.
"Φεγγάρι!" φωνάζεις ξαφνικά, "Φεγγάρι! Φεγγάρι!"
Το φεγγάρι έχει πισωπατήσει σαν καλλιτέχνης που ατενίζει έκθαμβος ένα έργο
Που έκθαμβο κοιτάζει προς αυτόν.
[μετάφραση: Μαρία Θεοφιλάκου]
http://trenopoiisis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου