Ο Γιώργος Κάρτερ του Νικολάου (27 Ιανουαρίου 1928 - 22 Ιουλίου 2012) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός θεάτρου και τηλεόρασης.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1928. Το πλήρες όνομά του ήταν Γεώργιος-Αρμάνδος-Αλέξανδρος. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ και ήταν διπλωματούχος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Συνέχισε με σπουδές τηλεόρασης στην Αυστρία και την Ιταλία.
Από το 1949 ως το 1965 εργάστηκε στο ραδιόφωνο, όπου σκηνοθέτησε ραδιοφωνικά και θεατρικά έργα κι έγραψε 500 περίπου εκπομπές, μεταξύ των οποίων τις σειρές «Σύγχρονη Πνευματική Ελλάδα» και το ηχητικό ντοκιμαντέρ «Η Φωνή του 20ού αιώνα», το πρώτο που μεταδόθηκε από την Ελληνική Ραδιοφωνία και το Ρ.Ι.Κύπρου.
Από την έναρξη λειτουργίας της τηλεόρασης, το 1965, ήταν από τα βασικά της στελέχη. Παράλληλα, δημοσίευε σχετικά άρθρα σε εξειδικευμένα περιοδικά (όπως την «Τεχνική Εκλογή») και συνεργαζόταν σε εγκυκλοπαιδικά λεξικά. Οι μελέτες του για τα ΜΜΕ εγκαινίασαν την ελληνική βιβλιογραφία του είδους. Είχε κάνει ανακοινώσεις και ομιλίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ενώ διατηρούσε στήλη κριτικής ραδιοφώνου στην «Εκλογή» της Ελένης Βλάχου και τηλεόρασης στις «Εικόνες» της εφημερίδας «Έθνος».
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση το 1974, παρουσίασε στην τηλεόραση τις «Ειδήσεις» και εκπομπές της σειράς «Μια ταινία, μια συζήτηση».
Στα Γράμματα εμφανίστηκε σε ηλικία δεκαεφτά χρονών με την ποιητική συλλογή «Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου» κι ως τώρα έχουν εκδοθεί 33 βιβλία του και τρία στο εξωτερικό. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρουμανικά, τουρκικά, ουγγρικά, ισπανικά και βουλγαρικά, δημοσιευμένα σε ξένες ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά.
Ήταν επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και επίτιμος γενικός γραμματέας της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.
Ο Γιώργος Κάρτερ διετέλεσε διευθυντής Τηλεόρασης της ΕΡΤ-1, διευθυντής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2, μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Ε. Ε. Λογοτεχνών, μέλος της COM.E.S (Ευρωπαίων συγγραφέων) και επανειλημμένα πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού θεάτρου. Το 1973 παρουσίασε το τηλεπαιχνίδι "Τηλεσταυρόλεξο".
Το πνευματικό και ποιητικό του έργο βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών, ο Δήμος της Φλωρεντίας με αργυρό μετάλλιο και τον τίτλο του επίτιμου δημότη, ο Δήμος Αχιλλείων, η ΕΡΤ3, το Ίδρυμα Αθ. Μπότση, καθώς και ο Δήμος της Κέρκυρας με το "Μετάλλιο Αξιοσύνης". Τον τίμησαν, επίσης, το 2009 ο Δήμος Καλαμαριάς κι ο Σύλλογος Κερκυραίων Θεσσαλονίκης.
Ήταν αδελφός του ζωγράφου Ερνέστου Κάρτερ και νυμφευμένος με την γνωστή βιολονίστρια Ισμήνη Χρυσοχόου.
Απεβίωσε αιφνιδίως την Κυριακή 22 Ιουλίου 2012 σε ηλικία 84 ετών στην Αθήνα.
Ο Γιώργος Κάρτερ παρουσιάζει τις Ειδήσεις στο ΕΙΡΤ (1974)
Ποίηση
Στο χώρο των Γραμμάτων εμφανίσθηκε το 1945 με τη ποιητική του συλλογή "Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου". Άλλα ποιητικά έργα του είναι:
"Δευτέρα Παρουσία" (1948)
"Σάντερμαχ" (1954)
"Απόψε η γη καίει" (1958)
"Ποιήματα 5" (1965)
"Εσωτερική υπόθεσις" (1974)
"Ποιήματα" (1976)
"Ατομικός Φάκελλος" (1982)
"Ενδόμηση" (1991)
"Βιο-λογία" (1994)
"Οίκος Ενοχής" (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) (1999)
"Το λάλον αίμα (2003)
"Κατά παντός υπευθύνου" (2007)
«Η Μέθοδος των τριών + 1» (2009)
«111»
Δοκίμια - μελέτες
"Το ραδιόφωνο και η αισθητική του" (1955)
"Γνωριμία με την Τηλεόραση" (1962)
"Ραδιόφωνο και Τηλεόραση" (1966)
"Εισαγωγή στη Τηλεόραση" (1966)
"Ιστορικά της Τηλεόρασης" (1979)
"Δοκιμές για την Τηλεόραση" (1976)
"Κείμενα Επικοινωνίας" (1981)
"Τηλεόραση: Θέσεις και καταθέσεις" (1986)
"Αναφορά στο ζωγράφο Ερνέστο Κάρτερ" (1996)
"Ο Ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής" (1997)
"Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις" (1998)
"Παναγιώτη Σ. Σαμαρτζή : «Καθημερούσιαι Ειδήσεις» 1854-67. Πρόλογος,επιμέλεια κειμένων (2000)
"Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Ιστορία και ιστορίες" (2004)
"Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις", β΄ τόμος (2008)
"Οι δικοί μου της Κέρκυρας" (2009)
"Τέχνη και επικοινωνία" (2010)
Ταξιδιωτικό
"Επιστροφή στη Ρώμη" (1957)
Κριτική
"Θεατρική θεώρηση" (1978)
"Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", α΄ τόμος (1988)
"Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", β΄ τόμος (1995)
Δίσκοι Ήχου
"Ο Μεγάλος Πόλεμος" (1967)
"7 χρόνια Δικτατορία" (1975)
"Ο 20ός αιώνας αρχίζει" (Συνεργασία με τον Φρ. Γερμανό) (1976)
"Μεγάλες στιγμές του αιώνα μας" (1978)
"Φωνές της Λογοτεχνίας μας" (1978)
"Φωνές της Λογοτεχνίας μας" - Έλλη Αλεξίου (1985)
"Αφιέρωμα στο Μάνο Κατράκη" (1987)
Ο Γιώργος Κάρτερ απαγγέλει ποιήματά του σε τελετή που έγινε προς τιμήν του από τον Δήμο της Κέρκυρας. Παλαιά Ανάκτορα, 25 Ιουνίου 1999.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Ο κάτω ουρανός
Ποιος είπε πως ο κάτω ουρανός
είναι κι αυτός γαλάζιος…
Πέρασαν αιώνες από τότε που γεννήθηκα
γυμνώθηκα δέκα φορές
θυσιάζοντας την αθωότητά μου
ή μίλαγα για τ’ αγριολούλουδα και τη σκιά τους.
Είδα θανάτους βιαστικούς αιμάτινους
τον Όμηρο με μάτια ορθάνοιχτα
Είδα να καίγεται ο αγέρας το νερό
να δίνει ο Βαν Γκογκ τ’ αυτί του στο Μπετόβεν
Άκουσα τ’ αηδόνια να ουρλιάζουν στη φωτιά
της μάνας την ανάληψη μες στο τραγούδι του όρθρου
άκουσα το τετέλεσται του πρώτου επαναστάτη
την αυγουστιάτικη σιγή της Χιροσίμα.
Έφερα λέξεις μυστικές απ’ των αγίων το στόμα
ξενύχτησα για ν’ ασκηθώ στις πράξεις των ηρώων
πάλεψα με το Διγενή να διδαχτώ την ήττα
πρόσφερα φύλλο της ελιάς στον εαυτό μου
Ποιος είπε πως ο κάτω ουρανός
είναι κι αυτός γαλάζιος…
Περί ονείρων
1
Στα εαρινά μου όνειρα
απόχτησα την έχτη
θανάσιμη αίσθηση.
2
Λέγαμε για τις ανήλιαγες ηλικίες
και τώρα για την ορφάνια των ονείρων.
3
Αναρριχήθηκα στ’ όνειρο.
Ωραίος που ‘ναι ο ουρανός
άμα περνάς ανάμεσά του!
4
Πυρπολημένα όνειρα
έρπουν στα ερείπια της ιστορίας μου.
Πρώτη δημοσίευση: ΠΟΡΦΥΡΑΣ. Φυλλάδιο 76. Κέρκυρα. Γενάης-Μάρτης 1996.
INFO Τριάντα αργυρά ευρώ για να βρω αυτόν που την αγορά γνωρίζει να πληροφορηθώ ο αγαθός εγώ αν είναι αναλώσιμη η ψυχή μου. ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ Το κακό παράγινε αλγεινό κι είναι σκεβρωμένοι οι ώμοι μας απ' το φορτίο των τάφων. Ποιος κερατάς κρατάει τα κίνητρα και ξεχειλώνει τις αόρατες τρύπες και μολύνει το θολό με μελανιές του Κάτω κόσμου; Οι πληγές της Γης, μεγάλε, αιμορραγούν κι ο Θάνατος απέθανε στα γέλια για το βαθύ μας πένθος. Ποιος είσαι, ρε συ, που στράβωσες τον άξονα και με τα τοξικά ξαλοίφεις απ' τα ύψιστα ό,τι θεϊκό θυμάμαι ακόμα. Κάνεις διπλό κλικ δεξιά, το ξέρω ενώ τ' αγαπημένα μου χαροπαλεύουν σ' αλλόφυλλο φάκελο. Όποιος κι αν είσαι ισόθεος, θύμα ή ανάθεμα θα 'ρθει μαθές ο καιρός του Όρθρου… |
ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ |
Ηθοποιητής καθώς και ηθοποιός Αξιώσου να βρεις την ακριβή σου λέξη τη μορφή, το ύφος, την ευφωνία προπάντων, όμως, το Λόγο του ποιείν. -------------------------- Το έσω πυρ προξενεί μιαν εξαίσια έκρηξη Στεκόμαστε στου σκοταδιού την άκρη άντικρυ στον κρυπτό καιρό τον άκριτο Ταχιά ν’ ανάψουμε μιαν αστραπή, ένα ποίημα. -------------------------- Ο ταχύτερος χρόνος είναι χθες Ανανεώνω ένιες έννοιες για τις ορέστειες Ερινύες την οιδιπόδεια αυτοδικία, τις ηροστράτειες πυρκαγιές Αυτά δε γίναν χθες, καθώς εμάθατε. Θα γίνουν… -------------------------- Επιτέλους, πρωτεύει το τέλος Πολλή σαπίλα πάλι απειλεί την Ελσινόρη… Λόγια, λόγια, λόγια· η λογική του τρελού Αμλέτου… Αλλά η αυλαία θα πέσει με την δι’ ελέου κάθαρση. -------------------------- |
Π Α Ρ Α Δ Ο Σ Η |
Όχι, όχι. Δεν έχει αποτελειώσει η αποστολή. Υπάρχουν ανοιχτοί λογαριασμοί με τον άχτιστο λόγο μου. Το κόμμα ακόμα λαξεύει την τέλεια τελεία. Έλιωσε ο παμπάλαιος ήλιος κι αμφίβολη πλια η ακτινοβολία του. Ως τον απροσδιόριστο προορισμό είναι απρόσιτη η απόσταση. Έπειτα τ’ άγραφτα χαρτιά μου αναζητούν το τίμημα του ζην… …Εντέλει, ν’ απαλλαγώ από τα δεσμά να παραδώσω γυμνό το πνεύμα μου άγιο. ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΟΣ Για όλα είπα τον θυμαλγή μου λόγο για τις ανήμερες ημέρες μας τις χτεσινές νύχτες των μαχαιριών τις αμάλδανες δωρεές τ’ ονείρου τις δραπετεύσεις της ιστορίας. Ήταν μαρτυρίες έντρομες σπαράγματα πραγμάτων ριγμένων κατά γης. Κατάγγειλα βδελύγματα, πληγές φανέρωσα φόνους της φωτιάς φώτισα τόσα αφάνταστα «ά εισίν και ά μέλλει γενέσθαι» όσα ουδείς ποιητής είπε ποτές. Όρθωσα την ευθύνη μου καθώς είδα να πληθαίνει ο θάνατος. Δεν ήταν θέλημα τ’ ανθρώπου η Θεία Κάθαρση. Πατέρα μου μη τιμωρός εσύ της αμοιρίας μας. αμάλδανος = αφανισμένος θυμαλγής = λυπητερος ΔΕΊΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ https://homouniversalisgr.blogspot.com/ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου