ΓΙΑΝΝΑ ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ "Μάνα"

Γ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ «Μητρική στοργή»

Μάνα του κόσμου,
για το παιδί σου,
καρδιά και σώμα
και την ψυχή σου.

Μάτια αναμμένα
στην αγωνία,
αν θα πετύχει
στην κοινωνία.

Χείλη σφιγμένα,
λέξεις φωτιές,
τις συμβουλές σου
όταν τις λες.

Ανάσα, αύρα,
τραγουδιστή
που νανουρίζει
και το ληστή.

Μαλλιά πλεγμένα,
πίσω στην πλάτη,
δουλειά, αφοσίωση,
άμετρη αγάπη.

Χαρά να δίνεις,
τα καταφέρνεις,
χωρίς αντάλλαγμα
γι΄ αυτό να παίρνεις.

Αγκαλιά, σε πόλεμο,
κουρελιασμένη,
για καταφύγιο,
είναι φτιαγμένη.

Παιδιά ανήμπορα,
σακατεμένα,
τη μόνη θαλπωρή,
βρίσκουν σε σένα.

Μάνα της προσφυγιάς
και της Ειρήνης
άβαφη στέκεσαι
με καλοσύνη.

Φρουρός τις νύχτες,
στο προσκεφάλι,
κάθε ασθένεια,
ζητάς να γιάνει.

Ένα χαμόγελο,
έχεις κρυμμένο,
να τους γλυκάνεις
αν σε πικραίνουν.

Ρυτίδες γέμισες,
στα χέρια τρέμεις,
όσο θα βρίσκεσαι,
θες να προσφέρεις.