Να΄ ταν να κυλούσε, λέει,
η ζωής μας,
όπως το ποτάμι ρέει...
Που αλλάζει την πορεία
σαν βρεθεί σε δυσκολία.
Απ΄ τη μιά πίστα στην άλλη
ν΄ ανεβαίναμε με χάρη,
με τραγούδια, μουσικές
και της χαράς την παραζάλη.
Να περνούσαμε, λέει, μακάρι...
απ΄ τη μια αντίληψη στην άλλη
έτσι όπως δίνει τη σκυτάλη στον ανθό,
το πορτοκάλι...
Ποίημα και φωτό Κ.Γ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου