Καθώς φλερτάρουν τα ανθάκια με το κύμα
εγώ αδιάφορη περνώ, τάχα, από κει,
μα κλέβω ήχους, ευωδιές και την αλμύρα
και τα φυλάω σε χρυσοποίκιλτο κουτί.
Κι όταν το βράδυ θα σταθώ ν΄ αναπολήσω
θα΄ χω ένα λόγο παραπάνω για να πω,
πως η ζωή χαρά δεν έχει και ουσία
αν δε γεμίζει η καρδιά με Ευχαριστώ!
Ποίηση και φωτογραφία Κατερίνα Γαβριλάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου