Εξόριστος απ' το παράπτωμα του πάθους
θρηνώ τα μελαγχολικά πρωινά.
Η φαιδρότητα ζει παντού
χωρίς σύνορα.
Η τέφρα των αισθημάτων
σκορπίζεται καθημερινά,
μας δένει,
καταργεί την κατάφαση της ζωής.
Με δυσκολία διακρίνω
την αγχόνη της πίκρας.
Στα μάτια μου
η αποκαθήλωση των παθών
εκτυλίσσεται στο διηνεκές.
Ο αιμάτινος χιτώνας
πετάχτηκε στη γη
ένα σκίρτημα ξεπρόβαλε
απ' τα κατακόκκινα σπλάχνα της.
Carpe.
...
Φωτογραφία από https://alldayschool.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου