Πίνακας : Salvador Dalí - Η εμμονή της μνήμης
Και καθώς βλεφάριζε η αναδρομάρισσα μνήμη
σε νύχτας αναγνώσματα κι αντιγραφές της μέρας
κι ανάδευε λαθέματα, ισχυρισμούς και προσωπεία,
αποθυλάκωνε προσαρμογές, συμβιβασμούς και θέσεις ,
στιγμάτιζε ελαφρότητες, μετανιωμούς και ρήξεις
κι απέφευγε γυρίσματα, παραδοχές και υπερβάσεις
να είναι άρνηση η φυγή στο λάτρεμα των μύθων,
διακόνεμα και θέσπισμα η λύτρωση στη λήθη.
Σπονδή ζωής ο χρόνος και μνημόνευση αρχών,
τα όνειρα πρωτόφαντα στην έπαρση της δημιουργίας,
δοξαστικοί οι σχεδιασμοί στην ανάπλαση της συνήθειας,
να είναι της ιστορίας η δόμηση αξιακή και ακραιφνής
με πίστη και οράματα, της μίμησης αποδρομή κι ανάπλους,
οι σκέψεις συνομίλημα, ο λόγος και οι πράξεις κοινωνία
αγλάισμα της ύπαρξης κι απάνθισμα λειτουργίας,
να είναι το αύριο στάθμισμα χρέους και κληρονομιά.
Μοναχικοί περπατητές σε πολυσύχναστους δρόμους,
σιωπηλοί συνοδοιπόροι σε άσκεπες και γκρίζες εποχές
πεζεύουμε τις μέρες μας στ' απόσκιο της αποχής
και πρόκριτοι μελετητές συμπράξεων και μαρτυριών,
στοιχειώνουμε το παρελθόν, ανιχνεύουμε το μέλλον
και στην επώδυνη μοναξιά της γνώσης και ομολογίας,
στρατεύουμε τη συνείδηση και το δόκιμο προβληματισμό,
την ιστορία κοινή να συντάξουμε με ήθος και σεβασμό.
25-3-2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου