Αυτή η πολιτεία στην άκρια τα Γηραιάς ηπείρου, ισοπεδώνεται.
Κτίρια βομβαρδισμένα, δρόμοι σκαμμένοι, από μπαρούτι πλημμυρισμένοι,
λίγοι άνθρωποι μείναν πίσω γυμνοί και πεινασμένοι.
Ο δυναμόχερος εισβολέας στέκει απαθέστατος ,
μπρος στα δάκρυα που βλέπει και το αίμα τους αχόρταγα πίνει.
Στα πόδια ισχυρών και ανθρωπιστών αποθέτουν την ελπίδα και την περηφάνειά τους.
Ο καρπός της ειρήνης δεν συγκινεί τους παγκόσμιους οργανισμούς.
Τα περιοριστικά μέτρα από τους δυτικούς είναι σκέτο μασκαριλίκι
κι απ’ την άλλη ο εισβολέας πουλάει ζορμπαλίκι,
απαιτεί το φυσικό αέριο να πληρώνεται σε ρούβλι!
Μαδαροί, ξεκληρισμένοι παίρνοντας το δρόμο για την ξενιτιά
περνούν τις νύχτες στην παγωνιά, στην ερημιά,
οδεύοντας στην προσφυγιά.
"Κοιμάται τον ύπνο του δικαίου" η συνείδηση.
Άδικα αναμένει να χτυπήσει σαλπιγκτήριο ειρήνευσης.
Όμως ένα επτάχρονο κοριτσάκι συγκινεί,
ψάλλοντας με ελπίδα στην ψυχή,
τον εθνικό ύμνο στην πατρίδα να ξαναβρεθεί.
Γιάννης Κοκκάλας
Νέα Σμύρνη 24/3/2022
Η φωτογραφία είναι από https://www.lemonde.fr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου