Μια υπόνοια συνενοχής
πλανάται για τα πεπραγμένα.
Μορφή παραίτησης
μοιάζει η απραξία,
μια ψυχρότητα
που ραγίζει την καρδιά.
Αποτινάζω την δυσάρεστη αναμονή.
Η αδιάκοπη ονειροπόληση
ταράζει τη μορφή
του προσώπου μας.
Σε χαρτί φτηνό γράφω
το θαυμασμό μου
για μια ψυχή σπουδαία.
Είχα προαναγγείλει
ν' αγωνιστώ σκληρά,
για λίγα ψήγματα μαγείας.
Να προσελκύσω την πνοή σου,
προτεραιότητα μοναδική.
Οφείλω την ύπαρξή μου
στο ότι σ' αγαπώ.
Μια υπόνοια ζωής οι χτύποι στα στήθη μου.
Carpe.
Φωτογραφία: Loui Jover Art
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου