Προσμένω!
Εκείνη τη μέρα τη λιόχαρη,
που τα μάτια της πλάσης θα σπέρνουν χαμόγελα
στου Θεού τα πέλματα
κι απ' τις σάρκες της γης, θ' αναδύοντ' αγάπης λουλούδια.
Προσμένω!
Εκείνη τη μέρα που τα μετεωρολογικά δελτία
θα προμηνύουν ανομβρία δακρύων, πόνου και θανατικών.
Προσμένω!
Εκείνη τη μέρα, που θ' αφανιστούν οι χειμώνες.
Πού δεν θα υπάρχουν λειψές Άνοιξες,
να γεννούν έντρομα καλοκαίρια.
Προσμένω!
Εκείνη τη μέρα, που το ψωμί θα 'ναι γλυκό,
αντίδωρο χορτασμού στον ουρανίσκο
των παιδιών του κόσμου
και το ποτήρι του ξεδιψασμού, κοινό.
Προσμένω!
Εκείνη τη μέρα,
που θα υποσταλούν οι ανίερες σημαίες των πολέμων,
θα σιγήσουν σειρήνες, όπλα, σφαίρες.
Που δεν θ' απαιτούνται οδηγίες επιβίωσης
και σύγκορμο το σύμπαν θα γεύεται
τους ηδείς καρπούς της ειρήνης.
Προσμένω!
εκείνη τη μέρα, που οι λαοί θα νιώσουν επιτέλους,
πως ο ήλιος, το χώμα και το αίμα δεν έχουν ιθαγένεια.
Και τότε ακριβώς, ο Έλλην λόγος,
απαστράπτων και κυρίαρχος,
με βολίδες φωτός θ' αφανίσει το σκότος, δια παντός!
Κατερίνα Πήττα
17/03/2022
Η φωτογραφία είναι από http://tamikiamou.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου