ΟΛΓΑ ΑΧΕΙΜΑΣΤΟΥ "Η Αγία Ζώνη Της"

Ήρθε η ώρα η Παναγιά
το πνεύμα Της να δώσει
στα χέρια Κυρίου Ιησού
ψυχή να παραδώσει.
Καλεί δώδεκ' απόστολους
μα οι έντεκα προλάβαν.
Ο δόλιος άμοιρος Θωμάς
δεν πρόλαβε να πάει.
Τρεις μέρες πέρασαν γοργά
κι όταν εκείνος φτάνει
Εκείνη εξεκίνησε το ουράνιο ταξείδι,
σ' ένα κατάσπρο σύννεφο
φτιαγμένο από λιβάνι.
Κι όπως γλυκά ανέβαινε
Θωμάς την προλαβαίνει
πιάνεται απ το σύννεφο
και μόν' βαριανασαίνει.
Γλυκειά μου εσύ Δέσποινα,
συγχώρα με, εδώ κλαίω
και σε θερμοπαρακαλώ
Δώσε μου κάτι να 'χω..
Να το ‘χω κρυφοφυλαχτό
Σε γλυκοικετεύω…
Και τότε Εκείνη που τα έβλεπε
πάντοτε σαν παιδιά Της
βγάζει την Άγια Ζώνη Της
Και την, του τη‘νε δίνει.

Όλγα Αχειμάστου