ΡΟΓΗΡΟΣ ΔΕΞΤΕΡ - ΔΥΟ ΣΧΕΔΙΕΣ ( "De Nocte Et De Poesi" & "Η αγάπη είναι πιο κρύα από το θάνατο "


De Nocte Et De Poesi 

                  II

• για εκείνη τη μικρή
Πόρνη που σνίφαρε κάθε λίγο
Κόκα στην τουαλέτα - ίσως ανήλικη
Ποιος ξέρει
Και ποιος σκοτιζόταν πάνω σε τόσο ποτό -
Ήθελε να με ξεδοντιάσει
Με τη σιδερογροθιά του ο μπουμπουνοκέφαλος•
Κανονικά θά 'πρεπε να πω
Να μου την ανάψει στο δόξα πατρί
Ή να με ξεκοιλιάσει με την πεταλούδα
Αλλά πού κότσια και πού καρδιά
Για τέτοια• μού την έχωσε όμως
Γερά στο σαγόνι και ύστερα στα μαλακά
Και με σώριασε χάμω σα σακί
Βλαστημώντας και φτύνοντας πάνω μου
Ενώ διπλωνόμουν στα δύο• μετά
Με πάτησε δυο φορές
Δυνατά στο χέρι μέχρι που ούρλιαξα•
Έκανα μέρες να συνέλθω
Και όλο κοιταζόμουν
Νιώθοντας φρίκη στον καθρέφτη• τώρα αν
Κάποιοι από εσάς
Θα περίμεναν εδώ να διαβάσουν
Ποίηση ή κάτι παρόμοιο
Από τα λόγια τα ωραία των δαφνοστεφανωμένων
Που απαγγέλλουν με στόμφο
Κάθε υπέροχο στίχο τους
Ας ξεφυλλίσουν τον κατάλογο
Των Κρατικών Βραβείων• εδώ
Δεν έχει ποιήματα γιατί
Η αληθινή ζωή
- Με το συμπάθιο -
Είναι ένα βαθύ ποτάμι από σκατά
Όπου χρόνια βουτάω δίχως
Να ξέρω κολύμπι•

 ◇


                                     
"Η αγάπη
είναι πιο κρύα
από το θάνατο"

II

Pseudo-Blues

[ prose song "written on a toilet roll" ]


• παλιός συμμαθητής ο Χ.
Και πίσω στον σχολικό χωρόχρονο
Αγριεμένο νιάτο• έτσι σχωρέθηκε λοιπόν
Κάνοντας ταρζανιές
Στο χωματόδρομο με το κροσάκι
Κάνα δυο στάδια από κει
Όπου ριζολογούσε τα κηπευτικά η μάνα του
Και ο κύρης του - όπως το συνηθίζει ακόμη -
Προγκούσε τα ζα του στη βοσκή
Φωνάζοντας• πάει καιρός
Που θάφτηκε ψηλά στο λόφο
Στο κοιμητήρι τού Αγίου Κωνσταντίνου
Με τους θάμνους και τα κυπαρίσσια
Να θροΐζουν αλλόκοτα
Την ώρα τής ταφής• κι ένα σκυλί
Να ουρλιάζει λυσσασμένα από μακριά και ήταν
Σα να ξεσπούσε
Όλο το θαλασσάκι - πέρα στα βράχια -
Μες στο κεφάλι μου• " τί
Χολοσκάς, βρε άμοιρε;
"• με ρώτησε μια δόση
Χαμογελώντας πικρά
Σ' ένα τραπέζι σουρωμένος ο πατέρας του
Κάτω από το πλατάνι
Στη δροσιά του• " σήμερα, αύριο " είπε
" Θα γίνουμε κι εμείς
Τροφή για τα σκουλήκια
"• (και
Ούτε καν τα λόγια που είπαμε
Ή γράψαμε σ' ένα χαρτί
Δε θ' απομείνουν
Για να θυμίζουν ότι υπήρξαμε)•

Ρογήρος Δέξτερ


Φωτογραφίες - Misha Gordin photography







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου