Τα κλειδιά της καρδιάς παραδόθηκαν
στο άτονο φως.
Σ' έναν κόσμο ανέραστο
αποσύρθηκαν οι αισθήσεις,
το άσβεστο πάθος,
τα ψήγματα της ζωής.
Ταριχεύω τα χάδια
και την τελειότητα των συναισθημάτων.
Στο παρόντα χρόνο
καταπίνω τις τοξίνες
των τραυμάτων της σάρκας.
Με διεγείρει το ρίγος του πόθου
σχηματίζει ξανά
στους κορμούς των δέντρων
τις αναταράξεις της καρδιάς.
Συνειδητά εγκαταλείπω
την αδράνεια,
η παραζάλη διαπερνά τους σπονδύλους.
Μια παρατεταμένη χειρονομία ηδονής
καλύπτει τις απολήξεις των νεύρων μου.
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου