Μετοίκησα στο αμπάρι της ζωής.
Με μάτια κλειστά αντιλαμβάνομαι
την ηχώ του πόθου.
Μια λιτανεία ηδονής
διατρέχει το κορμί,
το περίγραμμα της σάρκας
φέρει πάνω του τις κηλίδες
των φιλήδονων σιωπών.
Αποκηρύσσω τα μουντά πρωινά
που κατακλύζουν την ύπαρξή μας.
Η σάρκα αρμυρή από ιδρώτα
αναζητά το άγγιγμα της αφής σου,
αιωρούνται οι αναστεναγμοί του πόθου
καταλύουν τη φαιδρότητα των αναστολών.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.naftemporiki.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου