ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΑΒΡΙΛΑΚΗ "Πείσμα για ζωή "

Σου είπανε για λίγο ζεις ακόμα. Κι εσύ σε πένθησες και έκλαψες πικρά. Μα ύστερα εστράφηκες στο χώμα... Και τότε σε άκουσα που έλεγες αυτά: “ΕΓΩ ΘΑ ΖΗΣΩ! Και όχι μόνο... ΘΑ ΕΥΤΥΧΗΣΩ! Θα γίνω αιτία για να γενούνε ανατροπές! Θα σκάει τ΄ ατσάλι από ζήλια κι από φθόνο και τα φεγγάρια θα κάνουν σαν τους δερβίσηδες στροφές. Κι εγώ θα ζω...! Ωσάν τα δένδρα τα ψηλά εγώ θα ζω... Θα παίρνω ολόκληρα τα δώρα της ημέρας. Τη μια μια πέτρα, την άλλη λάβα, μια άλλη βάλσαμο... πρόπολη... γύρη, αγριλιά... Εσύ να κάθεσαι να πελεκάς τη πέτρα, κι εγώ από τη λάβα θα σου φτιάχνω σκουλαρίκια για τα αυτιά. Θα το ζυμώνω το βαλσάμι μ΄ όλα τ΄ άλλα, κι ό,τι μου βγει θα στο χαρίζω να γελάς! Θα σου μαζεύω τους ανθούς απ΄ τα νεράτζια, και τα ανθάκια από αγιόκλημα και γιασεμιά, για να σου πλέκω στεφανάκια να σου στολίζω τα υπέροχα μαλλιά. Και θα φυλάω τις φλούδες από μανταρίνα, από λεμόνια, πορτοκάλια και από του κήπου τη κιτριά. Θα φτιάχνω ένα γιατροσόφι για τους άλλους και ό,τι απομένει θα αλείφουμε μ΄ αυτό τα πρόσωπά μας να του τη σπάσουμε του χάρου τη μαγκιά. Ψήνεσαι;

Ποίηση και φωτογραφία Κατερίνα Γαβριλάκη