Πορευόμαστε
στον ατελεύτητο κύκλο του χρόνου.
Συναισθήματα,
η καύσιμη ύλη
στον κλίβανο της ζωής.
Τα γεγονότα συνωμοτούν
φράζουν το δρόμο.
Αποφασίσαμε να ζήσουμε ,
το ένστικτο της επιβίωσης
είναι πολύ ισχυρό.
Με φόντο τον έναστρο ουρανό
ακολουθώ μια σιλουέτα σκοτεινή.
Βυθίζομαι σε μια σιωπή αμήχανη,
σε μια απομόνωση ονειροπόλα.
Μια προσπάθεια επίμονη
να γητεύσω το βλέμμα σου.
Ακουμπώ την ανάσα μου
σου ψιθυρίζω φαντασιώσεις.
Ήρθες, πλάγιασες δίπλα μου,
τα δακρυσμένα μάτια αντέχουν κι άλλες συγκινήσεις.
Carpe.
Φωτογραφία : Painting by Dorina Costras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου