Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου "Χείμαρρος δακρύων"

 

Με Βάγια Χριστέ μου
Και με ζητωκραυγές
Σε υποδέχτηκε το πλήθος
στα Γεροσόλυμα.

Μόνο, των παιδιών τα  "ωσαννά"
Ήταν Αληθινά και αγνά.

Οι κακεντρεχείς,Δεν άντεξαν Το Φως σου.
Τη Μαγική,Θεϊκή Δύναμή Σου.

Δεν άντεξαν τα Θαύματά Σου.
Την Αλήθεια.

Και στον σταυρό ο αναμάρτητος
Ως κακούργος και ληστής.

Χείμαρρος δακρύων
Πλημμυρίζει την ψυχή μου
Βλέποντάς Σε.
Ακούγοντας το παράπονό Σου.

"Λαός μου,τι εποίησα σοι,
Και τι μοι ανταπέδωκας".

Χείμαρρος δακρύων
Πλημμυρίζει την ψυχή μου
Ο πόνος.
Ο σπαραγμός της Μάνας Σου
Της Γλυκιάς μας Παναγιάς.

Το αγκάθινο στεφάνι σου
Χριστέ μου,
Μετατράπηκε σε Φωτοστέφανο.

"Βασιλιάς κηρύχτηκες
Στην Εβραϊκή γλώσσα της θρησκείας.
Στην Ελληνική του Πολιτισμού.
Στην Λατινική του Νόμου
Και της Κυβερνήσεως".

Υποκλίνεται η ψυχή μου
Και οι στίχοι μου
Μπροστά στο Μεγαλείο Σου,
Προσδοκώντας το Λαμπρό Φως
Της Ανάστασής Σου.

Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου


Η εικόνα είναι από το https://gr.pinterest.com/