Είδα αγρίμι την ψυχή, την κάπνα στον αγέρα , την μυρουδιά του θάνατου, του τρόμου την φοβερά.
Ανηλεής η δρεπανιά χωρίς να λογαριάζει μεμιάς θερίζει τα κορμιά
Στην κόλαση τα βάζει.
Σταυρό κάνουν τον πόλεμο , με διαταγές καρφώνουν, ακόντια τα βλήματα μες τα πλευρά του χώνουν.
Χολή και ξύδι οι απειλές, από ομοθρήσκων στόμα, αυτό που απ'τα άχραντα με αίμα μεταλαβαίνουν,
Και με μετάνοιες και σταυρούς στην εκκλησιά πηγαίνουν .
Την γη την κάναν Γολγοθά, τον άνθρωπο σφαχτάρι και των ανθρώπων την ζωή την έκλεισαν στον Άδη.
Μάταια περιμένουνε το πνεύμα του να βρουν, κι όσο σκληρά κι αν προσπαθούν δεν θα. Αναστηθούν...
Πέτρος Παπάζογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου