Άψυχος εξατμίζομαι
μες στο σκοτάδι,
ένας λυγμός μπλέκεται στα όνειρα ,
τα σωθικά σκάβει με μανία.
Η ψυχή σπαταλήθηκε
σε ώρες μονότονες,
ταυτίζομαι με παραστάσεις φανταστικές,
με σκέψεις άσεμνες
αναζητώντας τη γεύση σου.
Στέκουν οι λύπες ακίνητες
καθώς το φεγγάρι μαλακώνει
το σκοτάδι.
Σε γη άνυδρη
οι στάλες των πόθων
φέρνουν τη γλυκιά ώρα της άνθισης.
Ακόμα μια μέρα γίνεται γιορτή,
ο αέρας λικνίζει στα χείλη μου
την οσμή του φιλιού .
Carpe.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.in.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου