Η ζωή μονομαχεί
αφήνοντας στους δρόμους λουλούδια.
Ακροβατώ στο κενό
ξεφυλλίζοντας τα πεπραγμένα χρόνων.
Μια διαδρομή αναμονής
για ένα κόσμο που χάνεται στη σιωπή
των ματιών.
Ανεξήγητα απολαμβάνω
της καρδιάς τους παλμούς,
η έκσταση διασπά
τη θολότητα των κενών ψυχών.
Σε κρατώ σφιχτά
μια ουσία εύφλεκτη
που κατακαίει
το λήθαργο των σωμάτων.
Προσπαθώ να γίνω ικανός
να κοιτάξω μέσα στο βλέμμα σου
όλες τις αποχρώσεις
των έντονων συναισθημάτων.
Η ψυχρότητα του κενού αποσυντίθεται,
εγκαταλείπω την επιφυλακτικότητα,
τον συγκρατημό,
που μολύνουν την αυτοδιάθεση σωμάτων και ψυχών.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από το https://www.pinterest.com.mx/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου