Στα σκαλιά του ανέμου πεσμένος,
υποφέρω τις δύσκολες νύχτες.
Μια θέληση αδύναμη στροβιλίζεται,
ένα πέπλο καλύπτει την ανήσυχη ψυχή.
Το φως της αυγής φωτίζει
τη θολότητα των ονείρων.
Προκαλεί ίλιγγο
η πλάνη στην εσωτερική μου έρημο.
Φορτωμένος με πόθους,
αναμένω ένα νεύμα
να χορέψω μαζί σου.
Το αμήχανο άγγιγμα
στην τρεμάμενη θάλασσα του κορμιού
προκαλεί τις σαστισμένες ανάσες,
μια παρόρμηση μπερδεμένη.
Η περίοδος της σκοτεινιάς ξεμάκρυνε,
το αμήχανο επιχείρημα
εξελίσσεται
σε μια χρήση ριψοκίνδυνη
των συναισθημάτων.
Οι ψίθυροι του ανέμου
απομάκρυναν και την τελευταία συστολή.
Γυμνός μέσα κι έξω
αφήνομαι στη φθορά των φιλιών.
Carpe.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.freepik.es/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου