Ξημέρωσε Σάββατο.
Χρώματα θλίψης στο Αυλωνάρι.
Καθώς πλημμύρισε από σύννεφα ο ουρανός,
έπιασε μια αδιάκοπη βροχή,
που δε σταματά, ένα διαρκές βροχόνερο.
Το παζάρι αδειανό από πελάτες,
δεν βλέπεις να περνούν διαβάτες,
οι πάγκοι κάτω απ’ τη συνεχή βροχή,
ακούνε το ρυθμό του νερού,
στους δρόμους κυλάει, τη γη ποτίζει.
Όσο περισσεύει στη θάλασσα ορμά και χύνεται.
Πάει η προσμονή της χαράς και της γιορτής.
Άδικα περιμένουν πελατεία,
οι έμποροι, οι ταβέρνες, τα καφενεία.
Ο Οκτώβρης διαβαίνει,
ο καιρός αγριεύει,
το παζάρι τελεύει,
του χρόνου θα ξανάρθει.
Ο βροχερός καιρός δε μας εγκαταλείπει
Στάλες, στίχων κυλούνε μες τη σκέψη μου πολλές.
Βλέπω τον Θεό του εμπορίου, τον Ερμή
να περπατά σκυφτός στο δρόμο,
κρατώντας το κηρύκειο,
δείχνοντας τον ερχομό του χειμώνα,
ενώ η βροχή σταματημό δεν έχει
σ’ αυτόν τον ιστορικό τον τόπο.
Αμάρυνθος 15 του Οκτώβρη 2022
Γιάννης Κοκκάλας
Η φωτογραφία είναι από https://viajesdelujo.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου