Προσποιούμαστε την ωραιότητα όλων,
τα ρήγματα στις ψυχές επεκτείνονται.
Προσπαθώ να συγκολλήσω τα διαλυμένα
μέρη του νου.
Ψάχνω διακαώς τις ακτίνες του ήλιου,
αντανακλώνται πάνω σ 'ένα κορμί
γεμάτα θρύμματα.
Σέρνομαι στο χωροχρόνο,
ξεπερνώ την πραγματικότητα
ζωγραφίζοντας ανάσες
στα υγρά παράθυρα.
Οι μορφές μας μισοφαγωμένες
κείτονται στο πηχτό σκοτάδι.
Σπάνια ευκαιρία οι φαντασιώσεις
κατασπαράσσουν την αδιέξοδη αθλιότητα.
Η απρόσμενη εμφάνισή σου
ακυρώνει τις αντιστάσεις.
Οι ακτίνες του ήλιου αντανακλώνται
στις συναισθηματικές μας αναταράξεις.
Η ζωή άρχισε ν 'ανθίζει στα παρτέρια της καρδιάς.
Carpe.
Carpe.
Εικόνα : Christian Schloe art
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου