Η ψυχή πολιορκείται
από ένα φως αχνό.
Επιλέγουμε όνειρα,
μια αναγκαιότητα απαραίτητη
να αφανίσουμε τα δύσκολα.
Μέσα στη νωθρότητα των καιρών
με σημάδεψαν τα αφρόντιστα μαλλιά σου.
Οι στάλες του πάθους
στόχευσαν στην καρδιά.
Η πολύωρη αναμονή
για ένα χαμόγελο,
μέρος του ονείρου που επέλεξα.
Ίσως ήρθε η ώρα
να διεγείρω της σάρκας το ανάγλυφο.
Η βουή των σφυγμών
αρνείται να κοπάσει,
επιταχύνεται ραγδαία.
Μη διανοηθείς να κρύψεις την άνοιξη
μες στην απόλυτη σιωπή.
Carpe.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://boilingwaters.ph/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου