Αριάδνη Πορφυρίου - Ελλάμψεις
Εκδότης: Δρόμων
Μορφή: Μαλακό εξώφυλλο
Έτος έκδοσης: 2020
Αριθμός σελίδων: 54
Διαστάσεις: 21×14
Κωδικός ISBN-10: 9606944379
Κωδικός ISBN-13: 9789606944376
Κωδικός ISBN-10: 9606944379
Κωδικός ISBN-13: 9789606944376
Το οπισθόφυλλο
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ
ΓΑΛΑΞΙΕΣ
Διάφανη, διάτρητη βραδιά
όπως εγώ.
Ιόντα απόστασης.
Ελλάμψεις.
Βαθύ ποτάμι χιλιομέτρων
όσο απέχουν οι άνθρωποι,
όσο ζυμώνεται η σκέψη.
Στενός ορίζοντας πίσω μας,
μα οι γαλαξίες μπρος μας.
Κόκκινοι γίγαντες.
Pulsars.
Πανσπερμία αστέρων
και ψυχών.
(Ή μήπως είναι όλα αστρική σκόνη
και μαύρες τρύπες;)
Συμπαντικοί κρότοι του άχρονου.
Ενάδες.
Το χρώμα τυφλώνει.
Θα χαθώ σε ένα νεφέλωμα
ιριδίζον και άπιαστο.
Εκεί θα τραγουδήσω,
καταλύοντας το χρόνο
τις αισθήσεις
το είναι μου.
Διάφανη, διάτρητη βραδιά
όπως εγώ.
Ιόντα απόστασης.
Ελλάμψεις.
Βαθύ ποτάμι χιλιομέτρων
όσο απέχουν οι άνθρωποι,
όσο ζυμώνεται η σκέψη.
Στενός ορίζοντας πίσω μας,
μα οι γαλαξίες μπρος μας.
Κόκκινοι γίγαντες.
Pulsars.
Πανσπερμία αστέρων
και ψυχών.
(Ή μήπως είναι όλα αστρική σκόνη
και μαύρες τρύπες;)
Συμπαντικοί κρότοι του άχρονου.
Ενάδες.
Το χρώμα τυφλώνει.
Θα χαθώ σε ένα νεφέλωμα
ιριδίζον και άπιαστο.
Εκεί θα τραγουδήσω,
καταλύοντας το χρόνο
τις αισθήσεις
το είναι μου.
****
ΞΩΤΙΚΟ
Δεν γίνεται να καταβροχθίσουμε την άσφαλτο.
Μόνο το καύμα τυφλώνει.
Η ερημιά της σκέψης.
Σήκωσε αέρα απόψε.
Η πυρκαγιά ήδη λυσσομανάει.
Αλλά τι να σού κάνει ο άνεμος;
Εγκλωβίστηκε κι αυτός,
σα να ’ταν ξωτικό αθόρυβο
με σφαλιστά τα χείλη.
Μια μαύρη αυλαία κρύβει τις φλόγες, όσο εσύ,
εγκλωβισμένος στη δίνη των πρόσκαιρων,
γεμίζεις απόσταση.
Πόσο ρηχά, αλήθεια…
Ακούω σκιές να περπατούν στις μύτες
γελώντας ειρωνικά
πριν καν στέρξεις να μ’ αγγίξεις
πριν βρεις το μονοπάτι.
Σφυριά στο κεφάλι μου.
Χωρίς χάρτη, μόνο με μοναξιά κι οργή,
τι θα γράψεις, ξωτικό;
Ποια ιστορία;
****
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Δε ζούμε πια, το ’χω καταλάβει.
Απλώς υφιστάμεθα.
Όχι μαριονέττες, όχι!
Θύτες και ρουφιάνοι.
Στέκω απέναντι
λαβωμένη.
Ο Ροσινάντε ρουθουνίζει.
Το κόκκινο σάς μύρισε:
Είναι ζεστό ακόμη.
Je la connais la solitude.
Ρωγμή ανάσα οργή.
Όχι όμως ρόγχος.
Κομματιάστηκα
πάνω στις επάλξεις.
Νομίζετε;
Τα βέλη δεν διαπέρασαν το θώρακα.
Το κάστρο είναι φτιαγμένο
από γρανίτη
κι αυτή η χλωμή φιγούρα
είναι ο δράκος του.
****
ΕΞΑΫΛΩΣΗ
Εκεί που τελειώνει το σώμα
σ’ ερωτεύομαι.
Σε πλάθω με κινήσεις αέρινες.
Εκεί που οι αισθήσεις νεκρώνουν
σε μαγεύω.
Εκεί που αρχίζει το δάσος
δίνω γροθιά στο σκοτάδι
από ένα καράβι
με πανί τις λέξεις σου.
Εκεί που κουρνιάζει ο Έρωτας,
αγγίζω το περίγραμμα που φλέγεται.
Αυτό το φθινόπωρο θα ακούσεις
την κλαγγή των πουπουλένιων όπλων
το αέρινο υφάδι της καρδιάς μου.
Αγκάλιασα τη φουρτούνα.
Λάτρεψα τη σκιά.
Ο αντικατοπτρισμός του κορμιού
θα συντροφέψει τις σκέψεις μου.
Εξαΰλωση.
Δεν περίμενα να σ’ αγαπήσω τόσο.
****
ΑΡΙΑΔΝΗ
Δένεται γύρω απ’ το λαιμό μου
η αλυσίδα του Μινώταυρου,
ισχυρότερη των μίτων μου.
Πώς όμως γίνεται
να ’χει μεταξένια υφή;
Τυλίγομαι στα πέπλα μου.
Κρύβομαι πίσω τους.
Αδιόρατο φως πάνω από τις σπηλιές.
Οι τελετές συνεχίζονται.
Πολύχρωμος ο κόσμος
μα αγαπημένος αυτός των ματιών σου.
Μεγάλη παραφωνία τα μαύρα πανιά.
Ο γιος της Αφροδίτης τα τοξεύει.
****
ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΑΧΤΙΔΩΝ
Βούτηξα ξανά στην πηγή.
Βγήκα παρθένα.
Ο ήλιος πάνω στο κορμί μου
εξαγνίζει.
Όλα καινούρια.
Τυφλώνομαι.
Οι σκιές των βράχων
δεν με αγγίζουν πια.
Ο Κένταυρος απέναντι
βυθίζει τα μάτια του
στα μάτια μου.
Λυγίζω.
Πόσες ανάσες…
Πόσες προσμονές...
Αναγεννήσεις αχτίδων.
****
ΙΕΡΟΥΡΓΟΣ
Αν κάθε λέξη μας ακροβατούσε
ανάμεσα σε έρωτα και θάνατο
ο χορός του Αρλεκίνου θα σταμάταγε.
Πότε θα σε ξαναερωτευτώ;
Στροβιλισμοί
ασμάτων, σκέψεων, εποχών.
Η πίκρα του σχεδόν.
Τα πάντα στο περίπου.
Μίλια μετριούνται
στη σφαίρα του άχρονου.
Κι αν μπήκε ο χειμώνας, ποιος ενδιαφέρεται;
Στο ηλιοστάσιο μπορεί ν’ ανταμωθούμε
τότε που οι ψαλμοί θα σιγήσουν.
Δεν έχω καμιά απάντηση – για σκέψου…
«Sacra facit vates: sint ora faventia sacris»*
Αυτό θα έπρεπε να αρκεί.
*Προπέρτιος Ωδές 4.6.1.33
Η Αριάδνη Πορφυρίου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Δρος Χριστίνας-Παναγιώτας Μανωλέα)γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο UniversityCollegeLondon, απ’ όπου αναγορεύτηκε Διδάκτωρ το 2002. Είναι Λέκτωρ Ελληνικής Φιλολογίας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ). Διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) από το 2004 έως σήμερα.Έχει επίσης διδάξει στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Η ενασχόλησή της με τη φιλολογία και η διδασκαλία της την οδήγησαν σε μονοπάτια λογοτεχνικά.Έχει εκδώσει σε ηλεκτρονική μορφή (e- books)δύο ποιητικές συλλογές (ΚΑΡΦΙ - 2017, Ελλάμψεις - 2018) στα 24 Γράμματα. Στις Εκδόσεις Δρόμων εξέδωσε το 2020 τις συλλογές Ελλάμψεις και Ριζώματα. Ποιήματα από το ΚΑΡΦΙ έχουν δημοσιευθεί στο Ημερολόγιο 2018 των Αιολικών Γραμμάτων (επιμέλεια Κώστα Βαλέτα). Το e-bookΕλλάμψεις έλαβε Α΄ Βραβείο Ποιητικής Συλλογής του 2018 από το λογοτεχνικό περιοδικό «ΚΕΦΑΛΟΣ».Το 2019 το ποίημα «Το αίνιγμα της ζωής» πήρε το Α΄ Βραβείο στον ετήσιο διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ). Η Αριάδνη Πορφυρίου έχει επίσης πάρει Γ΄ βραβείο ποίησης από την «Αμφικτυονία Ελληνισμού» (2018 και 2019), Α΄ έπαινο σε διαγωνισμούς της Βιβλιοθήκης Σπάρτου και του Σωματείου «Αθλέπολις» (2019), καθώς και τιμητικές διακρίσεις στον Β΄ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό του λογοτεχνικού περιοδικού «ΚΕΦΑΛΟΣ» (2019). Η ενότητα ποιημάτων «Επαναστατών Ιστορίες» δημοσιεύτηκε στην 5η Ομαδική Ποιητική Συλλογή των Εκδόσεων Διάνυσμα (2018), ενώ η συγγραφέας έχει συμμετάσχει στο Ο Χρόνος και ο Λόγος (2018 – freee-book), το Συνομιλώντας με τον ArthurRimbaud (2020 –εκδόσεις Όστρια) και άλλα συλλογικά έργα. Είναι Γενική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (ΠΕΛ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου