Οδυνηρό να βλέπω το σκοτάδι
να εκτελεί την αυγή.
Το σπέρμα της εφήμερης αίγλης
απλώνεται στους συμβιβασμένους
με το τίποτα.
Ακούγονται τα βήματα ενός κόσμου
που χωλαίνει βαριά.
Ψάχνω για κάποιο ίχνος,
για μια χειρονομία
απ' το αμίλητο βάδισμά μας
μέσα στην προσωρινή αθλιότητα του παρόντος.
Οι θύλακες της ζωής απομονώθηκαν.
Η οχλοβοή της απογοήτευσης διογκώθηκε.
Όαση μοναδική το χαμόγελο
στις παρυφές των χειλιών σου,
μέσα σ' ένα πλήθος
που παρακολουθεί ακίνητο
την αποδοκιμασία των ελεύθερων ανασασμών του.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.dawndraphoto.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου