Ζωγράφος : John Sloan
Θολές σκέψεις , θλίψη ,θυμός,
σε μια κουκίδα γης ναυαγός,
στη ζωή σα μεθυσμένος οδηγός,
όλα γύρω, μικρός χαλασμός.
Αόριστος κόσμος. Αλλάζει διαρκώς.
Όμηρος ,αποδεκτών συνηθειών,
αιχμάλωτος, εύκολων συνταγών.
Που άραγε, ο δικός σου εαυτός ;
Βλέπεις, νοιώθεις και δεν μιλάς
μονάχος στη ζωή παραπατάς.
Κατακερματισμένος ουρανός,
ο καθείς και ένας μικρός Θεός.
Τι ξέρεις ; Ποιος είσαι; ποιος;
Παιδί της σιωπής μοναχικό,
αφού οι λέξεις έγιναν άδειες,
έπαψαν στη ψυχή να μιλάνε.
Βουβά κοιτάς ,μια φωτογραφία,
της Εδέμ που μοιάζει με αμαρτία,
σε προσκαλεί το στίγμα της να βρεις,
αβέβαιο ταξίδι ,όσο και να πεις.
Η σκέψη πια τον κόσμο ζαλίζει,
λες και κάτι θέλει να του κρύψει.
Πιο εύκολο μονάχα να πιστεύει
συνήθεια έγινε να μη ξέρει.
Δύστυχα, τα παιδιά ,τα αφανή.
Βλέπουν, ακούν , μα δεν μιλάνε,
γνωρίζουν κόσμο και παραμιλάνε
κλειδωμένα στωικά στη σιωπή.
Όλα μια εκκολαπτόμενη κραυγή
ανυπόμονη το χαλί να σηκωθεί
μα φοβάται από αυτό που θα δει,
άραγε, πως θα το διαχειριστεί.
Φοβούνται τα παιδιά της σιωπής
όσους εύκολες λύσεις γυρεύουν
τις προτείνουν και τις πιστεύουν
σίγουροι ,ότι σωστά ερμηνεύουν…
Μ.Γ. …
Μιχάλης Γεωργούλης
Ο πίνακας είναι από https://www.philamuseum.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου