Τώρα, που οι μεθυσμένοι εραστές του χρήματος
Μεθοδεύουν τα οφέλη τους,
Που σκύβουν και ρουφούν αβίαστα
το αίμα του πληγωμένου σου κορμιού,
Ελλάδα,
Που έχασαν την ευθεία και συγκρούονται
Στα στενοσόκακα της πολιτικής,
Τώρα, που η ψυχή μας, τεντωμένη χορδή
στο τόξο των συμφερόντων,
υποτάσσεται στα φαρμακερά βέλη,
……………………………………………………….
Ας βρούμε μια σταγόνα ελπίδας
Να ξεδιψάσουμε τα φρυγμένα
απ’ την απελπισία μας χείλη ,
για να μπορέσουμε να φωνάξουμε:
μπορεί να πεθαίνουμε στο ηλιοβασίλεμα,
μα κάθε αυγή ξαναγεννιόμαστε
για ν’ αντιπαλέψουμε τις φαιδρές ,
μακρόσυρτες κουβέντες σας ,
απ’ το απόρθητο οχυρό του καναπέ μας!
……………………………………………………
Κι όμως, γεννηθήκαμε Έλληνες
Και δεν εμπιστευόμαστε τα σχέδιά σας,
Όσο κι αν η όσφρησή σας
ενεδρεύει στη δική μας γη!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου