Η ασημαντότητα βουλιάζει τις καρδιές.
Κυνηγημένα απ' το φως του ήλιου
τα κορμιά κείτονται
στη σκονισμένη αποβάθρα .
Στις ρυτίδες χαράχθηκαν
οι θυσίες.
Φωνές, φυσαλίδες αέρα
αποτρέπουν την ολική καταστροφή.
Η ανασφάλεια καθρεφτίζεται
στα υγρά μάτια.
Η απεραντοσύνη θαμπώνει τον ορίζοντα
διώχνει τα δυσοίωνα λόγια.
Εκλύονται λέξεις ακατάληπτες,
το μπλέξιμο με τη ζωή αναθερμαίνεται.
Η επάνοδος συνειρμών αδάμαστων
αφοπλίζει τις αντιστάσεις.
Οι αισθήσεις ξεσηκώνονται... η αποβάθρα έμεινε κενή.
Carpe.
H φωτογραφία είναι από https://desenio.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου