Ανάδρομες σκέψεις, με φέρνουν κοντά σου,
τώρα που το έργο σου, γλύκανε την ψυχή μου,
με τα στοιχεία της φύσης, άφθονα,
να επιβεβαιώνουν τη συγγραφή του ανοιχτού χώρου!
Εσύ, πιότερο απ’ όλους ,ως άλλος Ντοστογιέφσκι,
ακριβολόγος και καθαρολόγος ,
μας καλείς, μέσα απ’ τα δύσκολα,
να γευτούμε εύκολα την ουσία
και την αξία της ζωής.
Αγάπησες τη φύση κι αγάπησες τη ζωή
αγάπησες τη ζωή και τη βρήκες
στην «ευάγκαλον» φύση.
Συνηγόρησες με αρχαίους συγγραφείς,
αποδέχτηκες τους Ψαλμούς, τους Προφήτες
και πέρασες στο έργο σου,
όλους εκείνους που «φτιάχνουν» τη ζωή.
Κι αν κάπου έβαλες ατίθασες, γυναικείες μορφές,
ντυμένες πολυποίκιλα χρώματα,
τις ξεθώριασες στη γραφή σου ,
και για ν’ αποφύγεις τον πειρασμό
όρισες ,να χάνονται στους θροΐζοντες θάμνους!
Κι εμείς συνωστιζόμαστε στην απέραντη
ερημιά των πόλεων, που ποτέ δεν σε άγγιξαν
για να διαβάσουμε στη μοναξιά μας,
λίγες αράδες, για τις πόρτες τις πλατιές
και για τις ανοιχτές αυλές,
για τα ακρογιάλια και τους κάμπους,
τις αλληλέγγυες ψυχές!
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Φιλόλογος,συγγραφέας,ποιήτρια,κριτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου