ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΗΤΤΑ - ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ( 3 Ροντέλα & 4 Ρουμπαγιάτ)

 

ΡΟΝΤΕΛΟ (1) - ΝΑΙ! Ναι! Θα ρθούν ξανά τα φευγατάρικα πουλιά! Τι κι αν η θάλασσα τα στήθι' ανασηκώνει και τους ηλιοσκαμμένους βράχους μαστιγώνει! Φορά πρωτόσκαστα μπουμπούκια η μυγδαλιά! Γρίκα το σπόρο που ξυπνάει στη σιγαλιά μες στην ασπιλοσύνη που το χιόν' απλώνει! Ναι! Θα ρθούν ξανά τα φευγατάρικα πουλιά Τι κι αν η θάλασσα τα στήθι' ανασηκώνει, ντύσου μ' αγάπη! Τον ήλιο φόρα στα μαλλιά! Τι κι αν δεν έφυγε ακόμ' η Αλκυόνη κι ανεμοπυρωμένη στέκ' η ανεμώνη! Λύσ' επιτέλους απ' το νου σου τη θηλιά! Ναι! Θα ρθούν ξανά τα φευγατάρικα πουλιά!

ΡΟΝΤΕΛΟ (2) - ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ

Βογγά, πισθάγκωνα δεμέν' η ανθρωπότης... Εγκλωβισμένοι στου ψεύδους την παραίσθηση Ζούμ' αιχμάλωτοι στου χρόνου την ψευδαίσθηση Πρωτοφανής των Δυναστών η αγριότης Του νου για δες πως χλώμιασε η φωτεινότης Κι από του μέτρου ξεφύγαμε την αίσθηση Βογγά, πισθάγκωνα δεμέν' η ανθρωπότης... Εγκλωβισμένοι στου ψεύδους την παραίσθηση Ελεύθερα κυκλοφορεί η βαρβαρότης Στο απόσπασμα νεκρή κι η ενσυναίσθηση Αφορίσαμε την κρίση, τη διαίσθηση Ξεθωριασμένη του ανθρώπου η λαμπρότης Βογγά, πισθάγκωνα δεμέν' η ανθρωπότης...

ΡΟΝΤΕΛΟ (3) - ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ! 

 Μ' έν' αέρινο τάνγκο του έρωτα, 

ω, γλυκά φεγγαρόπλαστα χείλη μου, 

ατλαζένι' ουρανέ, πετραχείλι μου, 

πλάνεψέ μ' ως της κτίσης τα πέρατα, 

στων ματιών τα βαθιά, τ' αφανέρωτα, 

 να βουτώ, γητευτή των ονείρων μου, 

μ' έν' αέρινο τάνγκο του έρωτα! 

Ω, γλυκά φεγγαρόπλαστα χείλη μου, 

λάγνα λόγια της σάρκας ιάματα, 

ψιθυρίζεις κι ανάβεις το δείλι μου, 

του θανάτου μ' ορμή και τορπίλη μου, 

'χλοβοή στου κορμιού μου τα έγκατα, 

 μ' έν' αέρινο τάνγκο του έρωτα!

 Σημείωση :Ροντέλο ή "κυκλωτό": ένα, ιδιαίτερης τεχνικής, ποιητικό είδος που αποτελείται απο 13 στίχους και έχει μόνο 2 ομοιοκαταληξίες!

Πρέπει να ομοιοκαταληκτούν: α) οι στίχοι: 1,4,5,7,9,12,13 (ο 1ος πρέπει να είναι ίδιος με τον 7ο και τον 13ο) και β) οι στίχοι: 2,3,6,8,10,11 (ο 2ος να είναι ίδιος με τον 8ο).

 Τέσσερα ΡΟΥΜΠΑΓΙΑΤ

1. Φλύαρα λόγια, πολλά υποσχόμενα. Λέξεις ακμαίες, μα λίγα τα δρώμενα. Τρέχουν οι μέρες, θορύβους γεμάτες! Σβήνει ο κόσμος βουβά και απρόσμενα. 2. Σχέδια επί χάρτου και πλάνα φιλόδοξα, άνθρωποι χάνοντ' αθόρυβα κι άδοξα. Σπέρνουν οι νύχτες, οργή κι αυταπάτες! Σε πολεμάνε σκληρά κι ανορθόδοξα. 3. Ζωώδη ένστικτα, σκέψεις ανήμερες, εσύ που γεύτηκες, πλάνες εφήμερες, μια μαριονέτα τυφλή του συστήματος, που παραδόθηκε, βορά στις χίμαιρες! 4. Ευχολόγια παντού και φιοριτούρες άδειες από μάτια, θλιβερές φιγούρες, Ο από μηχανής Θεός σου, είσ' εσύ κι οι σωτήρες σου οικτρές καρικατούρες!

Κατερίνα Πήττα

Πίνακες - Duy Huynh paintings