Όλα έχουν μια εξέλιξη
στον παροξυσμό όλων των ωρών
όλες τις ώρες,
οι εμμονές λίγες στις νύχτες
του έρωτα,
λίγοι και οι δρόμοι
κι ο χρόνος όλες τις ανάσες
ενώνει,
όλα είναι εδώ μοναδικά
και χαμένα,
δικά μας και απομακρυσμένα
στην αναμονή,
ακολουθία εύγλωττων ήχων,
όταν χιονίζει να με ονειρευτείς
εσύ που παίρνεις φως
και άβυσσο μαζί,
απ΄του χιονιού την αθωότητα.
Γρηγορία Πελεκούδα
Η φωτογραφία είναι από http://ph-online.ro/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου