Μια μέρα ασήμαντη
συμμετέχω στην αδράνεια.
Αποσυντονίζομαι,
μέσα μου κείτονται οι πόθοι,
δεν αγγίζονται.
Γύρω μου διαχύνονται
οι αχτίδες του ήλιου,
χαρακώνουν τους ίσκιους μας.
Τα μάτια αναδύονται
στην απεραντοσύνη.
Η μυρουδιά της αχνή
πολιορκεί την ανάσα μου.
Συγκλονίζομαι, τρέμω
ο σφυγμός της άρχισε να χτυπά
μέσα στα χέρια μου... μια μέρα τέλεια.
Carpe.
Πίνακας :Wavering... by Dorina Costras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου