ΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΛΗ "ΛΥΠΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ"

Πίνακας - Φωτεινή Παππά 

Πριν χρόνια αγαπούσα τα Χριστούγενα...
.
Xριστούγεννα
είναι το πολυπόθητο θαύμα
που σέρνεται κουρασμένο
να φτάσει ως τις μέρες μας
κι ας μη το περιμένουμε πια,
φτωχά Χριστούγεννα πάμφτωχης εποχής
που έφτασες ως το φεγγάρι
.
Xριστούγεννα
ήταν οι χαρμόσυνες καμπάνες
οι ασβεστωμένοι δρόμοι
το τραπέζι στρωμένο με το καλό τραπεζομάντηλο
οι μυρωδιές από τα μπαχάρια
και η γεύση απ’ τους χιονισμένους κουραμπιέδες
ζεστό κρασί
αγιασμένο ψωμί
θερμά φιλιά και αγκαλιές
μοιρασμένα με κάποιους που τώρα πια έχουν φύγει
.
Xριστούγεννα
είμαστε εμείς στην ολόφωτη πολιτεία
που κρύβουμε το φτιασιδωμένο σκοτάδι μας
ποντάροντας στην προσμονή της γιορτής
να ξορκίσει το μέλλον,
εκείνο που ονειρευόμαστε κάποτε
σ'έναν αιώνα που φάνταζε λαμπρός
.
Χριστούγεννα
είναι ο άστεγος που κρυώνει
στην απάνεμη σκιά του φωτεινού δέντρου
στη μέση της πλατείας
και τo παιδί στα φανάρια
- παιδί ενός κατώτερου Θεού -
που θρηνεί τη χαμένη του πατρίδα,
είναι τα πλαστικά δέντρα
που κανείς δεν προσέχει
οι εύθραυστες μπαλίτσες
κρεμασμένες με αγωνία
τα λαμπιόνια που φωτίζουν τη θλίψη όλου του κόσμου
.
Τα Χριστούγεννα γέρασαν
με μια ξεχασμένη κάρτα
από χρόνια παιδικά
που άνθιζαν με αγάπη
τέλος μιας εποχής
φιλόξενης και ζεστής
και πια μου έγιναν μια μέρα μνήμης
των ανθρώπων που αγάπησα...
.
αγαπούσα κάποτε τα Χριστούγενα...

~ Άννα Γεωργαλή ~