Mandy Jurgens art
Πόσο μου αρέσει να σε κοιτάζω ντυμένη
με την φεγγαρένια φορεσιά μιας αρχόντισσας
Να κοιτάζεις το φεγγάρι να
του λες τα όνειρά σου
και να αφήνεσαι
στην εξακριβωμένη
διαπίστωση..
Έχεις ένα παράξενο
χαμόγελο όταν μελαγχολικά
γίνεσαι ομπρέλα
στις καταιγίδες του έρωτα….
Πόσο μ’αρέσει να κοιτάζω
να ζωγραφίζεται πάνω
σε καμβά αυτό το
αλλιώτικο χαμόγελο σου
Δεν μιμείσαι την Μόνα Λίζα
ούτε και δακρύζεις
στις φωτιές της αλήθειας..
Αλήθεια γιατί χαμογελάς
όταν διαβαίνει η σιωπή σαν
πομπή της γειτόνισσας
που λένε πώς...τρελάθηκε;..
Δεν μαραίνονται δίχως φιλιά αγάπη μου τα
ερωτικά δενδρύλια
στου κορμιού σου
τα ανεξερεύνητα δάση;
Να ξέρεις οι ψυχές κατανοούν
γιατί επιθυμούν να παραστούν
στις γιορτές της ζωής
Πανηγύρια και γάμοι
νανουρίσματα μιας νέας
ζωής…
Ούτε ζωγράφισαν στου
νου τους βουτηγμένο
πινέλο μια πολύχρωμη,
νοσταλγική ζωή ,μια απεικόνιση
της ακριβοθώρητης γιρλάντας
Να δες τι κληρονομείς
από την ζωή
Λουλούδια με άρωμα παθιασμένου
έρωτα…
Λάθος επιλογές
που όμως στο τροχοφόρο
της ζωής βλέμμα
πάντα θα σε οδηγούν στην αρετή
Καλά τα λες όμως
μόνη μου ζώντας
αυτός ο νόστος
για ζωή είναι
η μολυβιά ασυγκίνητου
ζωγράφου ένα μελαγχολικό
χαμόγελο…
Μην λυπάσαι
και στεναχωριέσαι
από τα αγκάθινα
στεφάνια της βιωτής
της σκληρής η άλλη της
όψη εμείς κρατάμε
μόνο την γλύκα της
δικής μας ευτυχίας.
Η χαρούμενη Ζωή σου φιλάει
το μέτωπο και τα χείλη
της ζωής έχουν την γεύση
ενός εύγευστου αιώνιου
αναψυκτικού δίχως ημερομηνία
λήξης ….παντοτινό και σπάνιο κοκτέηλ
βιωτής με το όνομα...Νέκταρ!
ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου