Θα υπάρχουν μάρτυρες για εκείνη τη νύχτα …
Πώς ελευθερώθηκες ; Ήταν βαριές οι αλυσίδες .
Πώς τις έσπασες χωρίς κανείς να ακούσει ;
Έχω πάντα ένα σχέδιο τις δύσκολες μέρες .
Αποχωρίζομαι τα χέρια μου · ούτως ή άλλως έχουν στεγνώσει πια από χειραψίες εφήμερες
Τα πόδια μου –συχνά σε προσοχή ή ολοταχώς τα κουρδίζουν προς τα πίσω
Το κεφάλι μου - βαρύ από σκέψεις που δεν γίνονται πράξεις
Τα μάτια μου- άνυδρα από δάκρυα
Μεγάλο θέμα όταν νιώσεις και δε νιώθεσαι
Τα αυτιά μου – τι να ακούσουν πια από τα ρητά
Τα σκίζει ο ήχος από τα άρρητα τα φοβερά
Έτσι τι μένει ; Η ψυχή μου μικρή κι ελαφριά
Μια μικρή μπάλα που ξεγλιστρά
Και τρέχει σε γειτονιές παιδιών
Αυτοί είναι οι μάρτυρες για εκείνη τη νύχτα …
Η φωτογραφία είναι από https://www.thetoc.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου