1η Σεπτέμβρη ερήμωσε απόψε η Αμάρυνθος.
Η παραλία χωρίς διαβάτες,
τα μαγαζιά χωρίς πελάτες,
η προκυμαία χωρίς ένα φως,
ντύθηκε με μαύρο χρώμα ο ουρανός.
Τώρα λίγα φωτάκια αντικρίζεις,
απέναντι στον Ωρωπό.
Μόνο Αμαρύνθιους ξακρίζεις
να προσμένουν το άλλο καλοκαίρι,
κόσμος να ’ρθει απ’ την απέναντι ακτή.
Το λένε πάντα, όταν Φθινόπωρο φτάνει,
μελαγχολία όλους πιάνει,
παραθεριστές και ντόπιους.
Την άλλη μέρα του Αϊ Γιάννη
αδειάζει τότε η Αμάρυνθος
μέσα στην καταχνιά,
λες κι είναι χειμωνιά,
λες κι είναι ξερονήσι μακρινό.
Ερήμωσε απόψε η παραλία,
χάθηκαν οι φωνές και τα παιδιά
που παίζανε, τρέχανε στην περαντζάδα,
στο Los Amigos και στο Central δεν ακούς μουσική
στα ουζερί και τις ταβέρνες,
έναν υπνάκο πιάσανε οι καρέκλες,
λίγες βαρκούλες στο γιαλό αρμενίζουν,
τώρα νεολαίοι δε βολτάρουν,
των κοριτσιών τα φορέματα δεν ανεμίζουν
πάει φύγανε οι νύχτες που πλημμύριζαν με φως.
Άπλωσε το πέπλο η μοναξιά,
απόψε στην Αμάρυνθο
πέφτει ψιλόβροχο και υγρασία,
μάταια προσδοκά φασαρία η παραλία.
Αυτό το καλοκαίρι πέρασε στην ιστορία.
Γιάννης Κοκκάλας
Αμάρυνθος 6-9-2022
Η φωτογραφία είναι από http://www.wondergreece.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου