Ο ήχος της βροχής
Κύλισαν τα χρόνια κι οι καρδιές
κάπου κουραστήκαν ν' αγαπάνε
Παρελθόν πια οι όμορφες στιγμές
στις ρωγμές του χρόνου τριγυρνάνε.
Ρεφρέν
Κλείνει η πόρτα και τ' αντίο
σκεπάζει ο ήχος της βροχής
κι εσύ στης μοναξιάς το κρύο
τώρα από που να κρατηθείς
κλείνει η πόρτα και τ' αγιάζι
παίρνει στους ώμους του το χθες
κι ένα βουβό κλάμα σκεπάζει
πια τις καρδιάς τις ενοχές.
Ξέχασαν τα όνειρα να'ρθουν
και οι νύκτες γέμισαν σκοτάδια
Τα κορμιά τον έρωτα ποθούν
παγωμένα τα φιλιά τα χάδια.
ΑΘΩΣ ΧΑΤΖΗΜΑΤΘΑΊΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου