Έχεις το δικαίωμα.. Σκεφτόταν πάντα σιωπηλά. Ποτέ φανερά. Που και σε ποιον να μιλήσει άραγε; Το ύφος της άλλωστε θα έπρεπε να είναι ανάλογο των περιστάσεων. Είσαι γυναίκα. Τι είσαι; Μια γυναίκα Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή. Έχεις πλαστεί από ένα πλευρό. Είσαι υπαίτια όλων των δεινών του κόσμου. Εσύ φταις, γιατί γεννάς αγόρια, κορίτσια δεν έχει σημασία καμία. Είσαι μια αναπαραγωγική μηχανή με ημερομηνία λήξης. Σήμερα μου κάνεις. Αύριο θα αντικατασταθείς με κάποια άλλη. Με ένα κομματάκι κρέας πιο φρέσκο και τρυφερό. Θα μου κάνεις τη δουλειά και δε θα βγάλεις άχνα. Σκέψου... Και σκεφτόταν. Τις σπουδές που έκανε. Την αυτονομία και την οικονομική ανεξαρτησία που επιδίωκε. Την υπέροχη σταδιοδρομία που θα έκανε και αυτά και άλλα τόσα... Αλλά να. Τελικά τίποτα δεν κατάφερε από όσα ονειρεύτηκε. Ερωτεύτηκε. Αλλά ο έρωτας είναι τυφλός και χρειάζεται να πει κάποια ψέματα. Γυναίκα είναι άλλωστε ξέρει από ψέματα και δολοπλοκίες. Χρειάστηκε να πει ψέματα στη δουλειά ότι έχει γρίπη για να δικαιολογήσει το κακό χτύπημα στο μάτι. Έβαζε καιρό κονσίλερ για να το καλύψει. Βαφόταν και κάθε φορά πιο έντονα. Έβαφε τα μάτια μαύρα. Είχε γίνει και θέμα συζήτησης ανάμεσα στους συναδέλφους της. Μιλούσαν πολύ για αυτήν. Αυτή βέβαια δε μιλούσε καθόλου. Ήταν ανάμεσα τους και δεν ήταν. Μονίμως χαμένη. Με ένα χαμόγελο σβησμένο θαρρείς. Τα χείλη της τα έβαφε λευκά. Σαν ένα χρώμα εκρού σχεδόν νεκρού κάγχαζαν γελώντας πίσω από την πλάτη της. Και εκείνη κοίταζε την ώρα συχνά στο ρολόι. Και οι κινήσεις της γινόταν αργές περισσότερο αργές μέχρι το σχόλασμα. Γελούσαν όλοι πίσω από την πλάτη της δεν ήξεραν πως να τους πει ότι χθες το βράδυ έκλαιγε με αναφιλητά, γιατί το φαγητό είχε αρπάξει λίγο. Και γιατί το σπίτι δεν ήταν τακτοποιημένο στην εντέλεια. Και γιατί στο κρεβάτι είναι ένα ωμό άψυχο κρέας. Και δεν αξίζει τίποτα ποτέ τίποτα. Αλλά εκείνη πονάει στο σώμα της από εκείνες τις κλωτσιές που έφαγε στα πλευρά της. Και η πλάτη της έχει καεί από τα αποτσίγαρα που έσβησαν πάνω της, γιατί είναι βρωμοθήλυκο και έτσι γουστάρει. Και θα τα καταλάβει όλα μια και καλή ποιος κάνει κουμάντο εδώ μέσα. Αλλιώς θα φτύσει το γάλα της μάνας που τη γέννησε αν νομίζει πώς είναι και κάποια. Αυτή όμως δεν ξέρει ποια είναι πια. Ξέχασε τον εαυτό της... Είναι σε αναζήτηση μιας νέας ταυτότητας. Ειρήνη Λεοντάρα.
********
Μόλις ξεκίνησε το χρονικό ενός ειδυλλίου
Μαζί μιλούν για τα άστρα πόσα πολλά και αμέτρητα είναι στον ουρανό, όσα και η αγάπη τους. Αυτός πάντα της έλεγε ότι την αγαπά πέρα από τη ζωή του. Δεν έχει άλλα μάτια για καμία γυναίκα. Ζει και αναπνέει για εκείνη. Θέλει να κάνουν πολλά παιδιά μαζί και να στήσουν την ονειρεμένη ζωή τους στο σπίτι τους. Μακριά από όλους και όλα. Τίποτα να μην ταράξει την οικογενειακή ευτυχία. Αν έχεις εμένα της έλεγε στα αυτί δε θα θέλεις τίποτα. Είσαι ο ήλιος μου και το φεγγάρι μου το άστρο της αυγής μου. Εκείνη μόλις είκοσι χρονών. Δεν είχε προλάβει να ζήσει το όνειρο της αγάπης. Και να που τώρα εκείνος με το ορμητικό του πάθος, κύμα σωστό την παρασύρει. Ο ιππότης σκέφτηκε του παραμυθιού. Τόση αγάπη και τόση ασφάλεια που με περιβάλλει... Η συγκατοίκηση Σύντομα τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Εκείνος ήταν μόνιμα θυμωμένος. Με όλους και με όλα. Η γκρίνια και οι φωνές σε καθημερινή βάση. Δεν υπήρχε τίποτα που να το κάνει, εκείνη καλά. Υποτίμηση, υποβιβασμός και μόνιμοι καυγάδες. Απομακρυσμένοι από όλους και από όλα μα πιο πολύ εκείνη. Απομονωμένη από όλους και από όλα. Και έτσι ο πύργος είχε σαθρά θεμέλια. Και η λεκτική βία προχώρησε σε σωματική. Και κάπως έτσι το όνειρο της αγάπης γκρεμίστηκε. Η διέξοδος ήταν οριστική... Βρέθηκε πνιγμένη σε μια ακτή Την ξέβρασε το κύμα. Δεν ήταν κανείς να τη βοηθήσει. Να ακούσει τις φωνές της. Να την βοηθήσει. Άλλωστε ποιος μπορούσε να το κάνει. Αυτά είναι οικογενειακές υποθέσεις. Δε μπορείς να ασχοληθείς με ξένες υποθέσεις. Τα δελτία ειδήσεων μιλούσαν για πολύ καιρό για την πολύκροτη υπόθεση. Μπήκε κι αυτή στο φάκελο σαν ένα ακόμα έγκλημα. Σαν ένα έγκλημα πάθους. Ήταν όμως ένα έγκλημα εναντίον μιας ακόμα γυναίκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου