"Έρωτας αητός" Ποίημα σε στίχους Χαρίτας Μήνη & Ανδριάνας Μπιρμπίλη.

 


Έρωτας αητός

Το ιδιότυπο αυτό ποίημα γεννήθηκε όταν η Ανδριάνα Μπιρμπίλη κι εγώ διαπιστώσαμε ότι δύο ποιήματα που γράψαμε χωριστά έμοιαζαν να συνδιαλέγονται μεταξύ τους. Έτσι, αποφασίσαμε να τα ενώσουμε σε μια κοινή μας απαγγελία. Οι έμμετροι στίχοι ανήκουν σε μένα, ενώ οι ελεύθεροι στην Ανδριάνα. Τις εικόνες του βίντεο τις επιλέξαμε από κοινού αλλά την επεξεργασία του την έκανε η Ανδριάνα.
Χαρίτα Μήνη

Έρωτας αητός Παραμονεύει ο Έρωτας στις γειτονιές του απείρου μες στα σοκάκια του μυαλού μες στης ψυχής τα βάθη. Κύματα το φεγγάρι γέρνει στο σώμα μου θαρρείς σαν μεταξένιο πάπλωμα, αλήθειες της νύχτας συλλαβίζουν τραγούδια αγάπης. Καραδοκεί ο Έρωτας μας παίρνει στα φτερά του μας πάει σε τόπους φωτεινούς με όνειρα ντυμένους. Θαρρείς σάν ψέμα όλα αυτά, ένα όνειρο γεμάτο μαγευτικές περιπλανήσεις. Γίνεται Μούσα ο Έρωτας και ποίηση σκορπίζει δίνει τις ευλογίες του βαλμένες σε στιχάκια. Συμπαντικές ενέργειες και αρχαίες θεότητες εμφανίζονται μπροστά μου, βγαίνουν από τους καθρέφτες κυλιούνται στα σεντόνια μέσα σε έναν ερωτικό παλμό που φτάνει την έκσταση. Σοφία πάντα αναζητά σ' αρχέτυπα γραμμένη ντύνεται τον μανδύα της στου φεγγαριού τη λάμψη. Ο κόσμος ένας κόκκος άμμου μπροστά μας και εσύ μια Σελήνη έτοιμη να με τυλίξεις και να με παρασύρεις μέσα στις πιο απόκρυφες σκέψεις μου. Γίνεται πόθος της ψυχής που θέλει να πετάξει γίνεται αητός που μας θωρεί από ψηλά μ' αγάπη. Μια ένωση που της δώσανε πολλές ονομασίες εγώ την λέω θεϊκό άγγιγμα.

Ποίηση: Χαρίτα Μήνη, Ανδριάνα Μπιρμπίλη.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου