Στον χειμωνιάτικο ήλιο
δυο φωνές θαμπωμένες
ολισθαίνουν προς την αβεβαιότητα.
Κάτω απ'τα αρμυρίκια,
στ' αμμουδερά μονοπάτια
διατηρούμε μια ψευδαίσθηση της ελευθερίας.
Περιπλανιέμαι σε κοινοτυπίες ταραχώδεις,
ο άδειος αέρας
περικλείει το σκοτάδι,
το φάσμα της όρασης απόμακρο.
Σχήμα ακαθόριστο οι σκέψεις,
διογκώνουν την ανυπαρξία.
Οι μύες λύνονται,
μια υπενθύμιση φόβου
προσκολλάται πάνω τους.
Παρακάμπτοντας τις σπασμωδικές κινήσεις
αγγίζω την ατιθάσευτη φύση σου,
αισθάνομαι την αντανάκλαση του ωραίου!
Carpe
Η φωτογραφία είναι από το https://in.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου